ἔρεβος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
τό: Att. gen. A Ἐρέβους Ar.Av.694, Ion. Ἐρέβευς Il.8.368, Od.11.37, Ἐρέβεσφιν or Ἐρέβευσφιν, Hes.Th.669, h.Cer.349, ἐξ Ἐρεβ- Il.9.572 : no dat. or pl. occurs:—Erebos, a place of nether darkness, forming a passage from Earth to Hades, Il.16.327, Od.10.528, al., Hes.Th.515, etc. ; rare in Prose, Pl.Ax.371e, Plu.2.953a, 1130d : metaph., ἔ. ὕφαλον the darkness of the deep, S.Ant.589(lyr.) ; of a riddle, ἀξυνέτοις ἔ. AP7.429 (Alc.). II personified, Hes.Th. 125. (Skt. rájas, Goth. riqis, ONorse røkkr 'darkness'.)
French (Bailly abrégé)
ion. -εος, att. -ους, épq. -ευς (τό) :
1 obscurité, ténèbres en parl. des enfers ; l’Érèbe, les enfers ; qqf en parl. du fond de la mer ἔρεβος ὕφαλον SOPH l’abîme sous-marin;
2 n. pr. Erébos, fils du Chaos.
Étymologie: cf. ἐρέφω.
Greek Monotonic
ἔρεβος: τό, Αττ. γεν. Ἐρέβους, Ιων. Ἐρέβευς, Επικ. Ἐρέβεσφιν· Έρεβος, τόπος απόλυτου σκότους, πάνω από τον Άδη, σε Όμηρ. κ.λπ.· μεταφ., ἔρεβος ὕφαλον, το σκοτάδι της αβύσσου ή της θάλασσας, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἔρεβος: ους и εος τό (эп. gen. ἐρέβευς, ἐρέβεσφιν и ἐρέβευσφιν) мрак, тьма Anth.: ἔ. ὕφαλον Soph. подводная тьма, морская пучина.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: the dark of the underworld (Il.).
Derivatives: ἐρεβεννός, Aeol. < *ἐρεβεσ-νός prop. belonging to the ἔρεβος, dark (Il., Hes.), more common ἐρεμνός < *ἐρεβ-νός (cf. Risch 92; s. also on δεινός) id. (Il.); ἐρεβώδης ids. (late).
Origin: IE [Indo-European] [857] *h₁regʷos darkness (of the underworld)
Etymology: Old word for darkness etc., also in Sankrit, Armenian and Germanic : Skt. rájas- n. dark (lower) air, dust (diff. Burrow BSOAS 12, 645ff.; Gonda KZ 73, 163f.), Arm. erek, -oy evening, Goth. riqiz, OWNo. røkkr n. dark, dusk; IE *h₁régu̯os- n. - Pok. 857.
Middle Liddell
Erebus, a place of nether darkness, above Hades, Hom., etc.:—metaph., ἔρεβος ὕφαλον the darkness of the deep, Soph.
Frisk Etymology German
ἔρεβος: {érebos}
Grammar: n.
Meaning: Dunkel der Unterwelt, Totengrund (poet. seit Il.).
Derivative: Davon ἐρεβεννός, äol. aus *ἐρεβεσνός eig. [[zum ἔρεβος gehörend]], finster, dunkel (Il., Hes.), gewöhnlicher ἐρεμνός aus *ἐρεβνός (vgl. Risch 92; s. auch zu δεινός) ib. (ep. poet. seit Il.); ἐρεβώδης ib. (spät).
Etymology : Altes Wort für Dunkel, auch im Altindischen, Armenischen und Germanischen erhalten: aind. rájas- n. ‘dunkler (niederer) Luftkreis, Dunst, Staub’ (anders darüber Burrow BSOAS 12, 645ff.; zustimmend Gonda KZ 73, 163f.), arm. erek, -oy Abend, got. riqiz, awno. røkkr n. Dunkel, Dämmerung; idg. *régu̯os- n. — WP. 2, 367, Pok. 857.
Page 1,550
English (Woodhouse)
murkiness, nether darkness, of the under-world, the gloom of the underworld
