προσθιγγάνω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
fut. -θίξομαι, A touch, τινος S.Ph.9, E.IA339 (troch.); εἰ δὲ τῶνδε προσθίξῃ χερί with the hand, Id.Heracl.652: abs., προσθιγών by his touch, A.Ch.1059, cf. S.Ph.817, Philum.Ven.36.3.
German (Pape)
[Seite 766] (s. θιγγάνω), anrühren, berühren; c. gen., Λοξίου δὲ προσθιγών, Aesch. Ch. 1055; ἀπό μ' ὀλεῖς ἢν προσθίγῃς, Soph. Phil. 806; οὔτε λοιβῆς ἧμιν οὔτε θυμάτων παρῆν ἑκήλοις προσθιγεῖν, 9; μή σου προσθίγω γενειάδος, Eur. Hec. 344; εἰ τῶνδε προσθίξεις χερί, Heracl. 652; und praes., I. A. 339.
Greek (Liddell-Scott)
προσθιγγάνω: μέλλ. -ίξομαι, ἐγγίζω, ψαύω, τινος Σοφ. Φιλ. 9, Εὐρ. Ι. Α. 339· εἰ δὲ τῶνδε προσθίξει (κοινῶν -εις) χερί, τῇ χειρί, Εὐρ. Ἡρακλ. 652, ἔνθα ἴδε Elmsl.· ἀπολ., προσθιγών, Αἰσχύλ. Χο. 1059, πρβλ. Σοφ. Φ. 917.
French (Bailly abrégé)
f. προσθίξομαι, ao.2 προσέθιγον;
toucher à, gén..
Étymologie: πρός, θιγγάνω.
Greek Monolingual
Α
αγγίζω, ψαύω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + θιγγάνω «αγγίζω»].
Greek Monotonic
προσθιγγάνω: μέλ. -θίξομαι· αόρ. βʹ -έθῐγον, αγγίζω, τινός, σε Σοφ., Ευρ.· απόλ., προσθιγών, με το άγγιγμά του, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
προσθιγγάνω: (fut. προσθίξομαι, aor. 2 προσέθιγον) прикасаться, дотрагиваться (τινός Aesch., Soph.; χερί τινος Eur.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
προσ-θιγγάνω, aor. προσέθῐγον, aanraken, met gen.: πρόσθιγέ νύν μου pak mij nu vast Soph. OC 173; ἡμῖν οὐ... θυμάτων παρῆν ἑκήλοις προσθιγεῖν wij konden wij niet rustig offers aanvatten Soph. Ph. 9.
Middle Liddell
fut. -θίξομαι aor2 -έθῐγον
to touch, τινός Soph., Eur.; absol., προσθιγών by his touch, Aesch.
