κέσκεον

From LSJ
Revision as of 09:50, 21 August 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - " :" to ":")

ἑτέρως ἠδύνατο βέλτιον ἢ ὡς νῦν ἔχει κατεσκευάσθαι → otherwise they could have been constructed better than they are now (Galen, On the use of parts of the body 4.143.1 Kühn)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κέσκεον Medium diacritics: κέσκεον Low diacritics: κέσκεον Capitals: ΚΕΣΚΕΟΝ
Transliteration A: késkeon Transliteration B: keskeon Transliteration C: keskeon Beta Code: ke/skeon

English (LSJ)

τό, A tow, Herod.9a; κέσκι<ον>, Hsch.

Greek Monolingual

κέσκεον και κεσκίον, τὸ (Α)
το στουπί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κέσ-κεσ-ον, τ. με αναδιπλασιασμένο θ. κεσ- που ανάγεται σε ΙΕ ρίζα kes- «ξύνω, χτενίζω» (πρβλ. αρχ. σλαβ. češo «χτενίζω», πιθ. χεττ. kišāi «χτενίζω», τσεχ. pa-čes «στουπί», λιθουαν. kasa «πλεξούδα, κοτσίδα» κ.ά.). Από παρεκτεταμένη μορφή ks-en- της ίδιας ρίζας προέκυψε στην ελλ. το ξαίνω, ενώ από άλλη παρεκτεταμένη μορφή ks-es το ξέω].

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: tow (Herod. 9a), κέσκι<ον> στυπεῖον, τὸ ἀποκτένισμα τοῦ λινοῦ H.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Popular reduplicated formation (cf. Schwyzer 423) < *κέσ-κεσ-ο-ν to a verb for comb, hackel, scratch in OCS češǫ (yot-present), česati, perh also in Hitt. kišāi-, IE. *kes-, with the verbal nouns Czech. pa-čes tow, Lith. kasà plait, braid (IE. *kos-ā), MIr. cīr f. (*kēs-rā), perhaps also Hitt. kišri- name of something of wool; other forms Pok. 585, Vasmer Russ. et. Wb. s. česátь, W.-Hofmann s. carrō. - A lengthening is ξέω; s. also ξαίνω, ξύω. --A reduplicated *κεσ-κεσ- is an improbable IE structure; I think that -εον derives from Pre-Greek -ay-on (Beekes, Pre-Greek Suffixes sub -αι-/ε(ι)-) ωηιχη γανε -ε(ι)ον. So the word is Pre-Greek.

Frisk Etymology German

κέσκεον: {késkeon}
Grammar: n.
Meaning: Werg (Herod. 9a), κέσκι<ον>· στυπεῖον, τὸ ἀποκτένισμα τοῦ λινοῦ H.
Etymology: Volkstümliche Reduplikationsbildung (vgl. Schwyzer 423) aus *κέσκεσο-ν zu einem Verb für kämmen, hecheln, kratzen in aksl. češǫ (Jotpräsens), česati, wohl auch in heth. kišāi-, idg. qes-, wozu u. a. die Verbalnomina čech. pa-čes Hede, Werg, lit. kasà Haarflechte, Zopf (idg. *qos-ā), mir. cīr f. (*qēs-), wohl auch heth. kišri- Ben. eines wollenen Gegenstandes; weitere Formen m. Lit. bei WP. 1, 449f., Pok. 585, Vasmer Russ. et. Wb. s. česátь, W.-Hofmann s. carrō. — Eine Erweiterung davon ist ξέω; s. noch ξαίνω, ξύω.
Page 1,834