καταβρύκω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
[ῡ], aor. 1 κατέβρυξα Nic.Th.675:—bite in pieces, eat up, Hippon.36, AP6.263 (Leon.), Nic. l.c.
German (Pape)
[Seite 1341] zerbeißen, verschlingen; vom Löwen Leon. Tar. 51 (VI, 263); vgl. Ath. XIV, 645 c; Nic. Th. 675.
Greek (Liddell-Scott)
καταβρύκω: ἀόρ. α΄ κατέβρυξα Νικ. Ἀλεξιφ. 675·-δάκνων κόπτω εἰς τεμάχια, κομματιάζω, κατατρώγω, Ἱππῶναξ παρ’ Ἀθην. 645C, Ἀνθ. ΙΙ. 6. 263, Νίκ. ἔνθ’ ἀνωτ.
French (Bailly abrégé)
déchirer à belles dents, dévorer.
Étymologie: κατά, βρύκω.
Greek Monolingual
καταβρύκω (Α)
κατακομματιάζω, κατατρώγω («δουρὶ φονευσάμενος ἄρτι καταβρύκοντα τὸν... μόσχον»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + βρύκω «κομματιάζω, δαγκώνω»].
Greek Monotonic
καταβρύκω: [ῡ], δαγκώνω και μ' αυτόν τον τρόπο κόβω σε κομμάτια, καταβροχθίζω, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
καταβρύκω: (ῡ) разрывать на части, терзать, пожирать (τὸν μόσχον Anth.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-βρύκω verslinden.
Middle Liddell
to bite in pieces, eat up, Anth.
