ποιμνίτης

English (LSJ)

[ῑ], ου, ὁ, = ποιμενικός, ὑμέναιοι shepherds' marriage songs, E.Alc.577(lyr.); π. κύνες shepherds' dogs, Poll.7.185.

German (Pape)

[Seite 651] ὁ, = ποιμενικός; κύων, Hirtenhund, Poll. 7, 185; ὑμέναιος, ländliches Hochzeitslied, Ael. H. A. 12, 44 aus Eur. Alc. 580.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
de berger, pastoral.
Étymologie: ποίμνη.

Greek (Liddell-Scott)

ποιμνίτης: -ου, ὁ, = ποιμενικός, ὑμέναιος π., ποιμενικὸς γαμήλιος ὕμνος, Εὐρ. Ἄλκ. 577˙ π. κύων, ποιμενικὸς κύων, «μανδρόσκυλος», Πολυδ. Ζϳ, 185.

Greek Monolingual

ὁ, Α
ο ποιμενικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποίμνη + επίθημα -ίτης (πρβλ. στηλ-ίτης)].

Greek Monotonic

ποιμνίτης: [ῑ], -ου, ὁ, = ποιμενικός, ὑμέναιος ποιμνίτης, ποιμενικός γαμήλιος ύμνος, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

ποιμνίτης: ου (ῑ) adj. m пастушеский или сельский (ὑμέναιος Eur.).

Middle Liddell

ποῖμνίτης, ου, ὁ, = ποιμενικός
ὑμέναιος π. a shepherd's marriage song, Eur.