Θρᾷσσα
ὦ θάνατε παιάν, μή μ᾽ ἀτιμάσῃς μολεῖν· μόνος γὰρ εἶ σὺ τῶν ἀνηκέστων κακῶν ἰατρός, ἄλγος δ᾽ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. → O death, the healer, reject me not, but come! For thou alone art the mediciner of ills incurable, and no pain layeth hold on the dead.
English (LSJ)
ἡ, Att. Θρᾷττα, Trag. Θρῇσσα, fem. of Θρᾷξ, S.Ant.589, E.Alc.967 (both lyr.): Θρήϊσσα λᾶας = Θρᾳκίας λίθος, Nic.Th.45:— esp. as substantive, Thracian slave-girl, Ar.Ach.273, Pl.Tht.174a, etc.: Θράϊσσα [ᾰ] Theoc.Ep.20.1; Ion. Θρέϊσσα Herod.1.79.
French (Bailly abrégé)
ης;
adj. f.
de Thrace ; subst. femme thrace.
Russian (Dvoretsky)
Θρᾷσσα: атт. Θρᾷττα, ион. Θρῇσσα, реже Θρήϊσσα, дор. Θράϊσσα ἡ фракиянка Soph., Eur., Arph. etc.
Greek (Liddell-Scott)
Θρᾷσσα: ἡ, Ἀττ. Θρᾷττα, Ἀριστοφ. Ἀχ. 273, κ. ἀλλ. Πλάτ. Θεαιτ. 174Α∙ Ἐπικ. Θρήϊσσα, Νικ. Θ. 45∙ Τραγ. Θρῇσσα, Σοφ. Ἀντ. 589, Εὐρ. Ἀλκ. 967∙ Δωρ. Θρέϊσσα, Θεόκρ. Ἐπιγρ. 18. 1: Θρᾳκία γυνή, Θρᾳκία δούλη. 2) εἶδος ἰχθύος καὶ ὀρνέου» Στέφ. Βυζ. ἐν λ. Θρᾴκη.
Greek Monolingual
Θρᾷσσα, -ᾷσσης, ἡ (Α)
βλ. Θραξ.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Θηλ. του Θρᾷξ.
Greek Monotonic
Θρᾷσσα: ἡ, Αττ. Θρᾷττα, Τραγ. Θρᾷσσα, Δωρ. Θρέϊσσα (Θρᾷξ), γυναίκα από τη Θράκη, σε Σοφ., κ.λπ.
