ἀναβρυάζω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
neigh aloud, of horses, ἀνεβρύαξαν Ar.Eq.602.
German (Pape)
[Seite 182] aufschreien, Ar. Equ. 600, ἀνεβρύαξαν.
French (Bailly abrégé)
éclater, s'écrier.
Étymologie: ἀνά, βρυάζω.
Russian (Dvoretsky)
ἀναβρυάζω: поднимать крик, вскрикивать (ἐμβαλόντες ἀνεβρύαξαν Arph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀναβρυάζω: φωνάζω δυνατά, χρεμετίζω ἠχηρῶς, ἐπὶ ἵππων, ἀνεβρύαξαν Ἀριστοφ. Ἱππ. 602.
Greek Monolingual
ἀναβρυάζω (Α)
(για τα άλογα) χλιμιντρίζω δυνατά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + βρυάζω.
Greek Monotonic
ἀναβρυάζω: μέλ. -ξω, χλιμιντρίζω δυνατά, λέγεται για άλογα, σε Αριστοφ.
