κνῆκος

English (LSJ)

ἡ, Thphr.HP6.4.5, PCair.Zen.223.4 (iii B.C.), PRev.Laws (v. infr.), but ὁ Thphr.HP1.13.3, CP5.18.4, Dsc. (v. infr.), Gal.6.354, al.:—also κνήκη, ἡ, Sch.Theoc.3.5, 7.16 codd.:—
A safflower, Carthamus tinctorius, Hp.Acut.64, Vict.2.54, Diocl.Fr.140, Anaxandr. 41.56, Arist.HA550b27, Thphr.HP6.1.3, PRev.Laws 39.5, al. (iii B.C.), Dsc.4.188, Asclep. ap. Gal.Nat.Fac.1.13.
II κνῆκος ἀγρία (κνῆκος ἄγριος Dsc.3.93), of two kinds, Carthamus leucocaulos and blessed thistle, Cnicus benedictus, Thphr.HP6.4.5; πώγωνι θάλλων ὡς τράγος κνήκῳ χλιδᾷς you are as wanton as a goat surfeited with thistles, S.Ichn.358 (nisi leg. κνηκῷ 'you swagger with your yellow (cf. sq.) beard': κνικωι Pap.). (Freq. written κνίκος or κνῖκος in codd., as Arist.l.c., Thphr.CP6.9.3, Gal. ll. cc., 11.612, etc., but always κνηκ- in Papyri, exc. S.Ichn. l.c.; prob. named from its colour, cf. sq.)

German (Pape)

[Seite 1460] ὁ, Safflor, eine distelartige Pflanze, deren Blume als Lab gebraucht wurde, um die Milch zum Gerinnen zu bringen; Arist. H. A. 5, 19; Theophr. u. A.

French (Bailly abrégé)

ου (ἡ) :
safran, plante.
Étymologie: DELG myc. kanako « safran » ; cf. all. Honig « miel ».

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κνῆκος -ου, ὁ en ἡ saffloer (distelsoort).

Russian (Dvoretsky)

κνῆκος: ὁ бот. сафлор (Carthamus tinctorius) Arst.

Greek (Liddell-Scott)

κνῆκος: ἡ, Λατ. cnecus ἢ cnicus, φυτόν τι ἐκ τοῦ εἴδους τοῦ σκολύμου ἢ ἀκάνθου, carthamus tinctorius, οὗ τὰ φύλλα ἐχρησίμευον ὡς πυτία πρὸς πῆξιν γάλακτος εἰς κατασκευὴν τυροῦ, Ἱππ. π. Διαίτ. Ὀξ. 394, Ἀναξανδρ. «Πρωτ.» 1. 55, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 19, 2, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 1, 3.

Greek Monolingual

κνῆκος, ό, ή (AM, Α και κνήκη, ἡ)
1. το γένος φυτών κάρθαμος, ένα είδος του οποίου χρησιμοποιούνταν για την εξαγωγή χρωστικής ουσίας
2. το φυτό κνίκος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται σε ΙΕ ρίζα k_enәko- «χρυσοκόκκινος, χρυσοκίτρινος», όπως και το αντίστοιχο επίθ. κνηκός. Συνδέεται με το αρχ. ινδ. kāncana- «χρυσός» και το γερμ. honig «μέλι», λ. που σχετίζονται επίσης με το χρυσοκόκκινο χρώμα. Απαντά και στη Μυκηναϊκή στον τ. kanako. Μαρτυρείται και παρλλ. τ. κνίκος με υποκορ. κνίκιον, πιθ. κατά παρετυμολογική σύνδεση με το κνίζω.
ΠΑΡ. αρχ. κνηκίας, κνήκινος, κνήκιον, κνηκίτης, κνηκόπυρος, κνηκός
αρχ.-μσν.
κνηκίς.
ΣΥΝΘ. αρχ. κνηκάνθιον, κνηκέλαιον, κνηκοειδής, κνηκοσυμμιγής, κνηκοφόρος].

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: saflour, Carthamus tinctorius (Hp., Arist., Thphr.);
Dialectal forms: Myc. kanako.
Compounds: as 1. member e. g. in κνηκο-φόρος carrying safflour (pap.).
Derivatives: κνηκός, Dor. κνακός yellow, safflour-coloured, usually of a goat (Thespis, S. Ichn. 358, Theoc., AP), but also of the wolf (Babr.). κνήκιον clover, σάμψουχον (Dsc., Ps.-Dsc.); κνάκων, -ωνος m. bock (Theoc.), κνακίας m. wolf (Babr.); κνήκινος from safflour (pap., Dsc.), κνηκώδης safflour-like (Thphr.); κνηκίτης (λίθος) name of a yellowish stone (Hermes Trism.; cf. Redard Les noms grecs en -της 55); κνηκίς, -ῖδος f. bleak spot, especially in heaven (Call., Plu.; cf. κηλίς and Chantraine Formation 347), also name of a kind of antelope. (H.).
Origin: IE [Indo-European] [564] *knh₂kó- yellow as honey or gold
Etymology: Resembling words for yellow etc., or yellowish material are Skt. kāñcana- n. gold, money, adj. golden, m. plant-name, OPr. cucan (= cuncan) brown and the Germ. word for honey, OHG honag etc.; the vowelvariation is unclear. The Greek word was prob. orig. adj. (κνῆκος with oppositive barytonesis); the plant was prob. Schrader-Nehring Reallex. 2, 270 introduced from Egypt. Pok. 564f. and Mayrhofer KEWA. s. v. (with some doubt).

Frisk Etymology German

κνῆκος: {knē̃kos}
Forms: myk. ka-na-ko? Daneben κνηκός, dor. κνακός gelblich, saflorfarben, gew. von der Ziege (Thespis, S. Ichn. 358, Theok., AP), aber auch vom Wolf (Babr.).
Grammar: f.
Meaning: Saflor, Carthamus tinctorius (Hp., Arist., Thphr., Pap. usw.);
Composita: als Vorderglied u. a. in κνηκοφόρος saflortragend (Pap.);
Derivative: Ableitungen: κνήκιον Klee, σάμψουχον (Dsk., Ps.-Dsk.); κνάκων, -ωνος m. Bock (Theok.), κνακίας m. Wolf (Babr.); κνήκινος aus Saflor (Pap., Dsk.), κνηκώδης saflorähnlich (Thphr.); κνηκίτης (λίθος) N. eines gelblichen Steins (Hermes Trism.; vgl. Redard Les noms grecs en -της 55); κνηκίς, -ῖδος f. ‘blasser Flecken, bes. am Himmel' (Kall., Plu. u. a.; vgl. κηλίς und Chantraine Formation 347), auch N. einer Antilopenart usw. (H.).
Etymology: Anklingende Wörter für gelb, bzw. für gelbliche Stoffe sind aind. kāñcana- n. Gold, Geld, Adj. golden, m. Pflanzenname, apreuß. cucan (= cuncan) braun und das germ. Wort für Honig, ahd. honag usw.; der Vokalwechsel muß auf (unklarem) Ablaut beruhen. Das griech. Wort war wohl ursprünglich Adj. (κνῆκος somit oppositive Barytonese); die Saflorpflanze wurde nach einer Vermutung bei Schrader-Nehring Reallex. 2, 270 von Ägypten eingeführt. — Ältere Lit. bei Bq und WP. 1, 400; dazu Pok. 564f. und Mayrhofer Wb. s. v. (mit leisem Zweifel).
Page 1,882-883

Translations

safflower

Amharic: ሱፍ; Arabic: مُرِّيق‎, مُرَّيْق‎, مِرِّيق‎, عُصْفُر‎; Aramaic Classical Syriac: ܚܪܝܥܐ‎, ܩܽܘܪܛܡܳܐ‎; Armenian: կանճրակ; Middle Armenian: ասփուր; Bengali: কুসুম; Bulgarian: шафранка; Catalan: safranó; Chechen: даьтта доккху баӀ; Chinese Cantonese: 紅花; Mandarin: 紅花, 红花; Czech: světlice; Dutch: saffloer; Finnish: saflori, värisaflori; French: carthame des teinturiers; Galician: cártamo; German: Färberdistel; Greek: κάρθαμος ο βαφικός, αγιοσαφαράνα, ασφούρι, σαφράνι; Ancient Greek: κνῆκος; Gujarati: કસુંબો; Hindi: कुसुम; Indonesian: kesumba; Italian: cartamo, zafferanone; Japanese: 紅花; Javanese: ꦏꦼꦱꦸꦩ꧀ꦧ; Kannada: ಕುಸುಬಿ; Kapampangan: kasuba; Korean: 잇꽃; Kurdish Central Kurdish: کاخڵی‎; Latin: cnecos; Malay: kesumba; Malayalam: ചെണ്ടൂരകം; Marathi: करडई; Nepali: कुसुम; Oriya: କୁସୁମ; Persian: کاجیره‎, کافیشه‎; Polish: krokosz; Portuguese: açafroa; Punjabi: ਕਸੁੰਭ; Romanian: șofrănaș, șofrănel; Russian: сафлор; Sanskrit: कुसुम्भ; Slovene: žafranika; Spanish: alazor; Swedish: safflor, färgtistel; Tagalog: kasubha, biri; Telugu: కుసుమ; Thai: คำฝอย; Tibetan: གུར་ཀུམ; Turkish: aspir; Vietnamese: hồng hoa