πανάφθιτος
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
πανάφθιτον, allimperishable, ἦμαρ AP7.14 (Antip. Sid.).
German (Pape)
[Seite 457] ganz unzerstörbar, unvergänglich, Antp. Sid. 70 (VII, 17), ἦμαρ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
tout à fait impérissable.
Étymologie: πᾶν, ἄφθιτος.
Russian (Dvoretsky)
πᾰνάφθῐτος: никогда не погибающий, непреходящий (ἦμαρ Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
πᾰνάφθῐτος: -ον, ὅλως ἄφθιτος, ἄφθαρτος, ἀΐδιος, ἦμαρ Ἀνθ. Π. 7. 14.
Greek Monolingual
πανάφθιτος, -ον (Α)
τελείως άφθαρτος, αιώνιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + ἄφθιτος.
Greek Monotonic
πᾰνάφθῐτος: -ον, εντελώς άφθαρτος, σε Ανθ.
Middle Liddell
πᾰν-άφθῐτος, ον,
all-imperishable, Anth.
