ἐφηδύνω
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
English (LSJ)
A sweeten, give a relish to, season, τὶν τροφήν Plu.2.668d; οἶνον κινναμώμοις ib.693c; τὸ ἀτερπές Ruf. ap. Orib.7.26.118: metaph., λόγοις τὴν διατριβὴν ἐ. Plu.2.514f; ὁ Εὐριπίδης τὸ αὐτὸ ἑτέρως -ύνας Longin.15.6, cf. 34.2 (Pass.), Pythag. ap. Porph.Abst.3.26.
2 soothe, win over, τινὰ πειθοῖ Ph.1.566, cf. 2.268.
German (Pape)
[Seite 1117] dazu, dabei angenehm machen, würzen, εἰ ὄψον ἐστὶ τὸ τὴν τροφὴν ἐφηδῦνον Plut. Symp. 4, 4, 3; übertr., ὥσπερ ἁλσὶ τοῖς λόγοις ἐφηδύνουσι τὴν διατριβήν de garrul. 23, a. Sp.
French (Bailly abrégé)
adoucir, acc..
Étymologie: ἐπί, ἡδύνω.
Russian (Dvoretsky)
ἐφηδύνω: (ῡ)
1 давать вкус, приправлять, делать вкуснее (τροφήν Plut.);
2 смягчать, скрашивать (τὸ συσσίτιον ὁμιλίᾳ Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐφηδύνω: καθιστῶ τι ἡδύ, νόστιμον, καρυκεύω, τὴν τροφὴν Πλούτ. 2. 668D· - μεταφ., λόγοις διατριβὴν ἐφ. αὐτόθι 514F.
Greek Monolingual
ἐφηδύνω (ΑΜ)
1. κάνω κάτι γλυκό ή νόστιμο, νοστιμίζω («εἰ ὄψον ἐστὶ τὸ τὴν τροφὴν ἐφηδῡνον», Πλούτ.)
2. μτφ. ομορφαίνω, γλυκαίνω, παρέχω ευχαρίστηση («ἀνένεσιν... τὴν ψυχὴν ἐφηδύνων», Στουδ. Θεόδ.)
αρχ.
κατευνάζω, καταπραΰνω κάποιον («ἐφηδύνων τινά πειθοῖ», Φίλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἡδύνω.
