ἄπιον
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
τό, (ἄπιος A)
A pear, Pl.Lg.845b, Theoc.7.120, Thphr. CP 6.14.4.
2 = ἄπιος (A), pear-tree, ib.1.15.2.
Spanish (DGE)
-ου, τό
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [gen. sg. -οιο Theoc.7.120]
1 pera Pl.Lg.845b, Theoc.l.c., Thphr.CP 6.14.4, Od.5.
2 cierta medida de vino οἴ(νου) ἄπι(ον) α μόνον OBodl.2117.
German (Pape)
[Seite 291] τό, 1) die Birne, Plat. Legg. VIII, 845 b; Theocr. 7, 120. – 2) apium, Eppich, Theophr.; vgl. Ath. XIV, 63.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
poire, fruit.
Étymologie: ἄπιος¹.
Par. ἄχερδος, ἀχράς, ὄγχνη.
Russian (Dvoretsky)
ἄπιον: (ᾰ) τό груша (плод, тж. дерево) Plat., Theocr.
Greek (Liddell-Scott)
ἄπιον: τό, (ἄπιος) ἀπίδιον, Πλάτ. Νόμ. 845Β, Θεόκρ. 7. 120. 2) = ἄπιος (ἡ) ἀπιδέα, κοιν. «ἀπιδιά», Θεοφρ. Αἰτ. Φ. 1. 15. 2.
Greek Monolingual
ἄπιον, το κ. ἄπιος, η (Α)
1. απίδι, αχλάδι
2. απιδιά, αχλαδιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Ο συσχετισμός του τ. με λατ. pirum, pirus, μεσογειακής προέλευσης, οδηγεί σε προελληνικό επίθημα α- και θ. piso. Σύγχυση παρατηρείται ως προς τη χρήση του ουδ. και θηλ. Ο τ. το άπιον σημαίνει κυρίως «αχλάδι» και άπαξ «αχλαδιά», προς διάκριση από τη λ. άχερδος «αγριαχλαδιά», ενώ το θηλ. η άπιος χρησιμοποιείται με βασική σημ. «αχλαδιά» (Θεόφρ., Διοσκ., Γαλ.) και σπάνια με σημ. «αχλάδι».
ΣΥΝΘ. απιοειδής].
Greek Monotonic
ἄπιον: τό (ἄπιος), αχλάδι, Λατ. pirum, σε Πλάτ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: pear (Pl.)
Other forms: ἄπιος f. pear-tree (Thphr.; not always kept apart, vgl. Wackernagel Synt. 2, 17; ).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: To Lat. pirum, pirus. Generally considerd a Mediterranian loan; initial ἀ- a prothesis, Kretschmer Glotta 21, 89. See Hubschmid, Thesaurus 2, 121. Berger MSS 9 (1956) 15ff compares Burushaski pheṣ̌o; improbable. Steinbauer, Etym. Unters. 1989, 68 argues that it could be IE *h₂pis-os; less likely: PIE root *h₂peis-?
Middle Liddell
ἄπιος
a pear, Lat. pirum, Plat.
Frisk Etymology German
ἄπιον: {ápion}
Grammar: n.
Meaning: Birne,
Derivative: ἄπιος f. Birnbaum (nicht immer auseinandergehalten, vgl. Wackernagel Synt. 2, 17; Pl., Kom., Thphr. usw.).
Etymology: Wie lat. pirum, pirus mediterranes Kulturwort unbekannten Ursprungs. Das anlautende ἀ- ist nach Kretschmer Glotta 21, 89, Boisacq Rev. de l'instr. publ. 55, 1ff. (wo auch Lit.) ein vorgriechisches Präfix. S. auch Winter Prothet. Vokal 13.
Page 1,121
