χρυσοκόμης

From LSJ
Revision as of 07:31, 15 November 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "E.''Supp.''" to "E.''Supp.''")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: χρῡσοκόμης Medium diacritics: χρυσοκόμης Low diacritics: χρυσοκόμης Capitals: ΧΡΥΣΟΚΟΜΗΣ
Transliteration A: chrysokómēs Transliteration B: chrysokomēs Transliteration C: chrysokomis Beta Code: xrusoko/mhs

English (LSJ)

χρυσοκόμου, Dor. χρυσοκόμας, α, ὁ,
A golden-haired, epithet of Dionysus, Hes.Th. 947; of Eros, Anacr.14, E.IA548 (lyr.); of Apollo, Tyrt.3.4, B. 4.2, E.Supp.975 (lyr.), Ar.Av.217 (anap.); ὁ X., abs. for Apollo, Pi.O.6.41, 7.32, E.Tr.254 (lyr.).
II with golden ornaments in the hair, Luc.Gall.13.

German (Pape)

[Seite 1381] ὁ, dor. χρυσοκόμας, der Goldhaarige; Beiw. des Dionysos, Hes. Th. 947; des Apollo, Pind. Ol. 6, 41. 7, 32; Ar. Av. 219; Eur. Suppl. 1000; Ἔρως, I. A. 548; Hymenaios, Philp. 54 (Plan. 177).

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
1 aux cheveux d'or;
2 qui a des ornements d'or dans ses cheveux.
Étymologie: χρυσός, κόμη.

Russian (Dvoretsky)

χρῡσοκόμης: ου, дор. χρῡσοκόμᾱς, ᾱ adj. m
1 златокудрый (Διόνυσος Hes.; Ἔρως Anacr., Eur.; Ἀπόλλων Eur., Arph.);
2 с золотыми украшениями в волосах Luc.

Greek (Liddell-Scott)

χρῡσοκόμης: -ου, Δωρ. -κόμας, α, ὁ, ὁ χρυσῆν ἔχων κόμην, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἡσ. Θεογ. 947· τοῦ Ἔρωτος, Ἀνακρ. 13, Εὐρ. Ἰφ. ἐν Αὐλ. 549· τοῦ Ἀπόλλωνος, Τυρταῖος 2. 4, Εὐρ. Ἱκ. 975, Ἀριστοφ. Ὄρν. 219. - ὁ χρυσοκόμης ἀπολ., ὁ Ἀπόλλων, Πινδ. Ο. 6. 71., 7. 58, Εὐρ. Τρῳ. 254. ΙΙ. ὁ ἔχων χρυσᾶ κοσμήματα ἐπὶ τῆς κόμης, Λουκ. Ὄνειρ. ἢ Ἀλεκτρ. 13.

Spanish

de aúrea cabellera

Greek Monolingual

ο, ΝΜΑ, και δωρ. τ. χρυσεοκόμας, και χρυσεοκόμης, Α
χρυσομάλληςχρυσοκόμης Ἔρως», Ανακρ.)
αρχ.
1. αυτός που φέρει στα μαλλιά του χρυσά κοσμήματα
2. ως κύριο όν. Χρυσοκόμης
ο Απόλλων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- / χρυσεο- + -κόμης (< κόμη), πρβλ. ξανθοκόμης.

Greek Monotonic

χρῡσοκόμης: -ου, ὁ, Δωρ. -κόμας, -α, ὁ (κόμη
I. χρυσά μαλλιά, σε Ησίοδ., Ευρ.· ὁ χρυσοκόμης, απόλ., λέγεται για τον Απόλλωνα, σε Πίνδ., Ευρ.
II. αυτός που έχει χρυσά στολίδια στα μαλλιά, σε Λουκ.

Middle Liddell

χρῡσο-κόμης, ου, κόμη
I. the golden haired, Hes., Eur.;— ὁ Χρ. absol. for Apollo, Pind., Eur.
II. with golden ornaments in the hair, Luc.

English (Woodhouse)

golden-haired

⇢ Look up on Google | Wiktionary | LSJ full text search (Translation based on the reversal of Woodhouse's English to Ancient Greek dictionary)

Léxico de magia

de aúrea cabellera de Helios Ἥλιε χρυσόκομα, διέπων φλογὸς ἀκάματον πῦρ Helios de aúrea cabellera, que manejas el fuego incansable de la llama P IV 437 P IV 1958 P VIII 75 del escarabajo ἐμοὶ ἵλαος ἔσσο, κάνθαρε, χρυσοκόμην κλῄζω θεὸν ἀθάνατον, κάνθαρε séme propicio, escarabajo, te invoco a ti, el dios de la cabellera de oro, inmortal, escarabajo P III 207 prob. de Mitra ὄψῃ ... κατερχόμενον θεὸν ὑπερμεγέθη ... χρυσοκόμαν, ἐν χιτῶνι λευκῷ καὶ χρυσῷ στεφανῷ verás que desciende un dios gigantesco, con aúrea cabellera, un manto blanco y una corona de oro P IV 697