συναγείρω
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
English (LSJ)
aor. συνήγειρα, Ep.
A ξυνάγειρα Il.20.21: Ep. 3pl. aor.1 Pass. συνάγερθεν Theoc.22.76:—gather together, assemble, ὧν ἕνεκα ξυνάγειρα (sc. τοὺς θεούς) Il. l.c., cf. Pl.Criti.121c; ἐκκλησίην Hdt.3.142, cf. 1.206; τὸν Ὀλυμπικὸν . . ἀγῶνα, ἵνα τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας . . ξυναγείρει Ar.Pl.584; also σ. ἀγῶνα Lys.33.1; σ. κύκλους Antiph. 190.9; esp., collect armies, soldiers, etc., Hdt.1.4, 4.4, Plb.2.18.7, etc.; σ. στρατιὰν εἰς Βαβυλῶνα X.Cyr.8.6.19; τοὺς ἀριστέας ἐπὶ τὸν σῦν Ant.Lib.2:—Pass., gather together, come together, assemble, συναγειρόμενοι Il.24.802; but συναγρόμενοι, Ep. part. aor. 2 Pass., 11.687. 2 collect the means of living, βίοτον Od.4.90:—Med., collect for oneself, ὅσα [κτήματα] ξυναγείρατ' Ὀδυσσεύς 14.323, 19.293; for Il.15.680, v. συναείρω. 3 metaph., σ. ἐμαυτόν collect myself, Pl. Prt.328d:—Pass., of the soul, πανταχόθεν ἐκ τοῦ σώματος σ. Id.Phd. 67c; μοι ἡ θρασύτης συνηγείρετο Id.Chrm.156d, cf. Theoc.15.57:— Med., συναγείρατο θυμόν A.R.1.1233.
German (Pape)
[Seite 995] (s. ἀγείρω), sammeln, zusammenführen, -bringen; πολὺν βίοτον συναγείρων, Od. 4, 90; στόλον, Her. 1, 4; Thuc. 7, 31; ξυνήγειρε θεοὺς πάντας εἰς τὴν οἴκησιν, Plat. Critia. 121 c; u. übrtr., μόγις πως ἐμαυτὸν ὡςπερεὶ συναγείρας εἶπον, Prot. 328 d, wie auch wir sagen: nachdem ich mich gesammelt hatte; ἅπαντας τοὺς ἐξ Ἀσίας συναγείρας, Isocr. 4, 88; τοὺς συμμάχους, Pol. 2, 18, 7; med. für sich sammeln, κτήματ' ἔδειξεν, ὅσα ξυναγείρατ' Ὀδυσσεύς, Od. 14, 323. 19, 293; Menschen versammeln, Il. 20, 21; πίσυρας συναγείρεται ἵππους, 15, 680. – Med. sich versammeln, zusammenkommen, συναγειρόμενοι δαίνυντο, Il. 24, 802; οἱ δὲ συναγρόμενοι, die Versammelten, 11, 687; τοὺς Ἕλληνας ἀεὶ δι' ἔτους πέμπτου ξυναγείρει, Ar. Plut. 584; u. in Prosa, besonders übertr., καί μοι κατὰ σμικρὸν πάλιν ἡ θρασύτης ξυνηγείρετο, Plat. Charm. 156 d, vgl. Phaed. 67 c; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
συνᾰγείρω: μέλλ. -αγερῶ· ἀόρ. συνήγειρα, Ἐπικ. ξυνάγειρα Ἰλ. Υ. 21· Ἐπικ. ἀόριστ. α΄ παθητ. συνάγερθεν (ἀντὶ -ησαν) Θεόκρ. 22. 76. Συνάγω ἐπὶ τὸ αὐτό, συναθροίζω, συγκαλῶ, ὧν ἕνεκα ξυνάγειρα (ἐξυπακ. τοὺς θεοὺς) Ἰλ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ἐκκλησίην Ἡρόδ. 3. 142, πρβλ. 1. 206· τὸν Ὀλυμπικόν... ἀγῶνα, ἵνα τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας… ξυναγείρει Ἀριστοφ. Πλ. 584, πρβλ. Πλάτ. Κριτί. 121C· ὡσαύτως, σ. ἀγῶνα Λυσί. 911. 3· σ. κύκλους Ἀντιφάν. ἐν «Πλουσίοις» 1. 9· ― ἰδίως, συλλέγω στρατόν, συναθροίζω στρατιώτας, ἀγωνιστάς, κτλ., στόλον, στράτευμα Ἡρόδ. 1. 4., 4. 4, Πολύβ., κλπ.· σ. στρατιὰν εἰς Βαβυλῶνα Ξεν. Κύρ. 8. 6, 19· τοὺς ἀριστέας ἐπὶ τὸν σῦν Ἀντών. Λιβερ. 2. ― Παθ., συνέρχομαι, συναθροίζομαι, συναγειρόμενοι, οἱ συναθροιζόμενοι, Ἰλ. Ω. 802· ἀλλά, συναγρόμενοι, Ἐπικ. συγκεκομμ. μετοχὴ ἀορ. β΄ παθ., οἱ συναθροισθέντες, συνάθροισις, σύλλογος, Ἰλ. Λ. 687. 2) συλλέγω τὰ πρὸς ζωὴν χρήσιμα, βίοτον Ὀδ. Δ. 90· καὶ ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, συλλέγω δι’ ἐμαυτόν, καί μοι κτήματ’ ἔδειξεν ὅσα ξυναγείρατ’ Ὀδυσσεὺς Ξ. 323, Τ. 293· περὶ τοῦ ἐν Ἰλ. Ο. 680, ἴδε ἐν λέξ. συναείρω. 3) μεταφορ., μόγις πως ἐμαυτόν… συναγείρας, συνελθὼν εἰς ἐμαυτόν, Πλάτ. Πρωτ. 328D· ― οὕτως ἐν τῷ παθητ., ἔρχομαι εἰς ἐμαυτόν, συνέρχομαι, ὁ αὐτ. ἐν Φαίδωνι 67C, Χαρμ. 156D, Θεόκρ. 15. 57· ἐν τῷ μέσῳ τύπῳ, συναγείρατο θυμὸν Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1233.