Ἀμφικτύονες
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
English (LSJ)
ων, οἱ,
A Amphictyons, deputies of states associated in an ἀμφικτυονία, e.g. at Onchestos, Str.9.2.33; Calauria, 8.6.14; Delos, Ath.6.234e; esp. at Delphi, D.5.14,al., Aeschin.2.115, etc.; Ἀμφικτίονες IG2.545.16,al., and this form seems to preserve the etym., v. foreg.: sg. in Lib.Decl.17.10,al.
Greek (Liddell-Scott)
Ἀμφικτύονες: -ων, οἱ, ἀπεσταλμένοι τῶν πόλεων, ὅσαι ἦσαν συνδεδεμέναι εἰς ἀμφικτυονίαν ἢ Ἀμφικτυονικὴν ὁμοσπονδίαν. - Ὑπῆρχον ἱκαναὶ τοιαῦται ὁμοσπονδίαι ἐν τῇ ἀρχαίᾳ Ἑλλάδι, ἀλλ’ ἡ μία, ἥτις σχεδὸν ἀποκλειστικῶς ὀνομάζεται διὰ τοῦ ὀνόματος τούτου, ἦτο ἡ συνεδρεύουσα δὶς τοῦ ἔτους, τὸ μὲν ἔαρ ἐν Δελφοῖς, τὸ δὲ φθινόπωρον ἐν Ἀνθήλῃ παρὰ τὰς Θερμοπύλας (ὅθεν καὶ Πυλαία ὠνομάσθη, ἴδε τὴν λέξιν), Ἡρόδ. 5. 62., 7. 200, 213, 228, Συλλ. Ἐπιγρ. 158. 1., 159. 20 κἑξ., 1124 καὶ ἀλλ.: - ἱδρύθη δὲ ἡ ὁμοσπονδία αὕτη καὶ τὸ συνέδριον κατὰ μὲν τὸ Παριανὸν Χρον. τῷ 1522 π.Χ., κατ’ ἄλλους δὲ μετὰ τὴν χρονολογίαν τῶν Ὁμηρ. ποιημάτων. Ἀπετελεῖτο δὲ ἐκ μελῶν ἀποστελλομένων ἐκ δώδεκα Ἑλληνικῶν πολιτειῶν· καὶ τὰ μέλη ταῦτα ἦσαν δύο εἰδῶν, οἱ πυλαγόροι καὶ οἱ ἱερομνήμονες (ἴδε τὰς λέξεις): σκοπὸς δὲ τοῦ συνεδρίου τούτου ἦτο ἡ προστασία τῶν κοινῶν τῆς Ἑλλάδος συμφερόντων, ἴδε Αἰσχίν. σ. 43, Παυσ. 10. 8· ἀλλ’ εἰς μεταγενεστέρους χρόνους κατήντησεν ἁπλοῦν ὄργανον ἐν ταῖς χερσὶ τῶν ἰσχυροτέρων πολιτειῶν, ἡ ἐν Δελφοῖς σκιὰ Δημ. 63 ἐν τέλ. Οἱ παλαιοὶ παρῆγον τὸ ὄνομα ἔκ τινος ἥρωος Ἀμφιτκτύονος, πρβλ. Ἡρόδ. 7. 200: ἀλλ’ ἀναμφιβόλως κατ’ ἀρχὰς δὲν διέφερε τῶν λέξεων ἀμφικτίονες ἢ περικτίονες, πρβλ. Τίμ. ἐν λέξ., Ἀναξιμέν. παρ’ Ἁρπ. ἐν λ., Παυσ. ἔνθ’ ἀνωτ., κτλ.· καὶ οὕτως ἐνίοτε γράφεται ἐν ἐπιγραφαῖς, Συλλ. Ἐπιγρ. 1688. 16, 41, 42 (ἀλλὰ διὰ τοῦ υ ἐν στίχ. 20). ΙΙ. οἱ πρόεδροι τῶν Πυθικῶν ἀγώνων.
