διοίγω
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
French (Bailly abrégé)
c. διοίγνυμι.
English (Slater)
διοίγω
1 split open διοίγετο σάρκες (v. 1. διήγεται) fr. 246b.
Spanish (DGE)
abrir βοᾷ διοίγειν κλῇθρα S.OT 1287, τὰς γνάθους Ar.Ec.852, διοίγων θάλαμον ... χερί E.Fr.285.8, cf. Supp.1205, τοὺς ὀδόντας Hp.Epid.7.88, cf. 5.83, τὸν πόρον Arist.HA 504b5, cf. Thphr.Ign.42, 45, ἐδόκει οἱ ὁ θεὸς διοίξας τὸ στόμα τᾷ χερί τὸ ἕλκος ἀφελεῖν IG 42.123.136 (IV a.C.), en v. pas. διχάδε διοιχθέντες de las figurillas de los silenos que encierran dentro imágenes de la divinidad, Pl.Smp.215b, cf. 222a, Iul.Or.9.187a
•abs. abrir la puerta ἰδοὺ, διοίγω S.Ai.346
•en v. med. abrirse διοίγετο σάρκες Pi.Fr.246b, las puertas, S.OT 1295, διοίγεται ὁ φάρυγξ Arist.PA 664b26, cf. Nic.Fr.74.45, ἄρτι διοιγομένων οὔλων GVI 2039.3 (Mitilene I/II d.C.?), fig. διοιγομένοιο κλύδωνος Q.S.14.496.
Russian (Dvoretsky)
διοίγω: 1) отпирать (κλῇθρα Soph.);
2) открывать, растворять (τὸν πόρον Arst.): διχάδε διοιχθείς Plat. надвое (т. е. широко) раскрытый;
3) вскрывать, разрезать (σφάγια Eur.).
