ἐπιπόλαιος

English (LSJ)

ον,

   A on the surface, superficial, Hp.Art.69 (Comp.); ῥίζα Dsc.4.184, cf.Thphr. HP3.6.4 (Sup.), al.; λεπτὸν καὶ ἐ. δέρμα Arist.Pr.890a13; τραῦμα Luc.Nav.37.    2. ὀστέον shallow (of the skull), Hp.VC21; ὀφθαλμοί, i.e. not deep-set, X.Smp.5.5.    3. metaph., superficial, shallow, commonplace, παιδεία Isoc.15.190; ἐ. ἡδοναὶ καὶ διατριβαί D.61.56; ἐ. πιθανότης Dsc.Ther.Praef.; -ότατος πυρετός slight fever, Diocl.Fr. 107; ἐ. ὕπνος light sleep, Luc.Gall.25; ἔρως Id.DMeretr.8.2; ἐπιστήμης . . φύσις (compared to a well) οὐκ ἐ. ἀλλὰ πάνυ βαθεῖα Ph.1.621.    b. on the surface, manifest: hence, obvious, ἐ. λέγομεν τὰ παντὶ δῆλα Arist.Rh.1410b22, cf. 1412b25; ἐπιπολαιότερον τοῦ ζητουμένου Id.EN1095b24; ἡ -οτάτη . . ζήτησις the most obvious method of inquiry, Id.Pol.1276a19; ἐπιπόλαιον τὸ ψεῦδος ib.1282b30.    II. Adv. -ως on the surface, τιτρώσκειν J.BJ3.7.22.    2. slightly, Hp. Aph.2.28; superficially, Arist.Metaph.987a22: Comp. -οτέρως ib.993b13.    III. ἐπιπόλαιον, τό, v. ἐπίπλοον.    IV. ἐπιπόλαια χρήματα, = ἔπιπλα, Leg.Gort.5.41, cf. GDI5016.15 (Gortyn).

German (Pape)

[Seite 971] obenauf befindlich, auf der Oberfläche, τραῦμα, ἕλκη, Medic.; ὀφθαλμοί, hervorstehende, Xen. Conv. 5, 5. Gew. übertr., deutlich, sichtbar, ἐπιπόλαια λέγομεν τὰ παντὶ δῆλα καὶ ἃ μηδὲν δεῖ ζητῆσαι Arist. rhet. 3, 10; ἐπιπολαιότερον φαίνεται τοῦ ζητουμένου Eth. 1, 5, 4; ψεῦδος Polit. 3, 12; – oberflächlich, καὶ πᾶσι κοινή, παιδεία, Ggstz ἀπηκριβωμένη, Isocr. 15, 190; τὰς ἐπιπολαίας ἡδονὰς καὶ διατριβὰς ἀγαπᾶν, die gewöhnlichen, gemeinen, Dem. 61, 56; Sp.; ὕπνος , leiser Schlaf, Luc. Gall. 25; τραῦμα, leichte Wunde, nav. 37. – Adv. ἐπιπολαίως, z. B. τιτρώσκειν, auf der Oberfläche, leicht, Ios.; Arist. oft, auch übtr.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπιπόλαιος: -ον, καὶ θηλ. ἐπιπολαία παρὰ μεταγεν. ὡς παρὰ Στράβ., Γαλην., Διοσκ., κλ., ἴδε Γλωσσ. Παρατηρ. Κόντου σ. 152 και 153· (ἐπιπολὴ) ἐπιπολάζων, ἐπιπόλαιος, ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας. Ἱππ. π. Ἄρθρ. 832. 16· ἡ μὲν οὐλὴ τὸ δέρμα λεπτὸν καὶ ἐπιπόλαιον ἴσχει Ἀριστ. Προβλ. 8. 5· τραῦμα Λουκ. Πλοῖον ἢ Εὐχ. 37. 2) προέχων, ἐξέχων, ὀστέον Ἱππ. 913D· ὀφθαλμοὶ Ξεν. Συμπ. 5. 5. 3) κινητὴ περιουσία, ἐπιπολαίων (ΕΠΙΠΟΛΑΙΟΝ) χρημάτων Νομοθ. Γόρτ. Κρήτης V41· 4) μεταφ., ἐπιπόλαιος, συνήθης, κοινός, Λατ. quotidianus, παιδεία Ἰσοκρ. π. Ἀντιδ. § 203· ἐπ. ἡδοναὶ καὶ διατριβαὶ Δημ. 1418. 1· ἐπ. πιθανότης Διοσκ. Θηριακ. προοίμ.· ἐπ. ὕπνος, ἐλαφρὸς ὕπνος, Λουκ. Ἀλεκτρ. 25· ἔρως ὁ αὐτ. ἐν Ἑταιρ. Διαλ. 8.2. β) ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας, καταφανής, φανερός, ἐπ. λέγομεν τὰ παντὶ δῆλα Ἀριστ. Ρητ. 3. 10, 4, πρβλ. 11, 10· ἐπιπολαιότερον τοῦ ζητουμένου ὁ αὐτ. Ἠθ. Ν. 1. 5. 4· ἡ ἐπιπολαιοτάτη... ζήτησις ὁ αὐτ. Πολιτικ. 3. 3, 3· ἐπιπόλαιον τὸ ψεῦδος αὐτόθι 3. 12, 4. ΙΙ. Ἐπίρρ. -ως, ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας, οὐχὶ εἰς βάθος, Ἀριστ. π. Φυτ. 2. 4, 8· τιτρώσκειν Ἰωσήπου Ἰουδ. Πόλ. 3. 7, 22. 2) ἐξ ἐπιπολῆς, ἐπιπολαίως, Ἱππ. Ἀφ. 1245, Ἀριστ. Μετὰ τὰ Φυσ. 1. 5, 16· συγκρ. -οτέρως αὐτόθι 1 (Α. Ἔλαττον) 1, 3.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
I. qui se trouve à la surface;
II. proéminent, saillant;
III. fig. 1 qui saute aux yeux, manifeste, évident;
2 superficiel.
Étymologie: ἐπιπολή.