μάμμη

From LSJ
Revision as of 00:12, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (5)

ἢ λέγε τι σιγῆς κρεῖττον ἢ σιγὴν ἔχε → either say something better than silence or keep silence (Menander)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μάμμη Medium diacritics: μάμμη Low diacritics: μάμμη Capitals: ΜΑΜΜΗ
Transliteration A: mámmē Transliteration B: mammē Transliteration C: mammi Beta Code: ma/mmh

English (LSJ)

ἡ, child's word for

   A mother, ὦ μάμμη Pherecr.70, cf. Men. Sam.28; Σισύφου ὦ μ. AP11.67 (Myrin.), cf. Epicur.Fr.176.    II mother's breast, Arr.Epict.2.16.43.    III later, grandmother, POxy.1644.12 (i B. C.), Ph.2.301, Plu.Agis4, LXX 4 Ma.16.9, SIG 844 B 5 (Chaeronea, iii A. D.), etc.

German (Pape)

[Seite 91] ἡ, = μάμμα.

Greek (Liddell-Scott)

μάμμη: ἡ, (ὡσαύτως μάμμα, Πολυδ. Γ΄, 17, Μοῖρ.· μαμμαία, Εὐστ. 971. 36)· - κυρίως, ὡς τὰ Ἀγγλ. mamma, mammy, καὶ ὅμοιαι λέξεις ἐν πάσῃ γλώσσῃ, ἀπόπειρα τοῦ παιδίου ὅπως εἴπῃ τὴν λέξιν μῆτερ, ὦ μάμμη Φερεκρ. ἐν «Κοριανν.» 4· Σισύφου ὦ μάμμη Ἀνθ. Π. 11. 67· - οὕτω ἄππα, ἄττα, πάππας, τάτα, τέττα, papa, ἀντὶ πάτερ· - πρβλ. μαμμάω. ΙΙ. ὡς τὸ Λατ. mamma, ὁ τῆς μητρὸς μαστός, Schweigh. εἰς Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 16, 43. ΙΙΙ. ἀκολούθως, ἡ μάμμη, «κυροῦλα», «γιαγ~ιά», ἡ προμήτωρ, Πλουτ. Ἀγησ. 4., 2. 704Β, Ἑβδ. (Δ΄ Μακκ. Ιϛʹ, 9)· πρβλ. Piers. εἰς Μοῖρ. 259.

French (Bailly abrégé)

mieux que μάμμα;
ης (ἡ) :
grand-mère.
Étymologie: DELG mot enfantin apparenté à μᾶ, μαῖα, μαστός.

English (Strong)

of natural origin ("mammy"); a grandmother: grandmother.

English (Thayer)

μαμμης, ἡ,
1. in the earlier Greek writings mother (the name infants use in addressing their mother).
2. in the later writings (Philo), Josephus, Plutarch, Appian, Herodian, Artemidorus Daldianus) equivalent to τήθη, grandmother (see Lob. ad Phryn., pp. 133-135 (cf. Winer's Grammar, 25)): 4 Maccabees 16:9.

Greek Monolingual

η (AM μάμμη και μάμμα, Α και μαμμία, Μ και μάμμου)
η γιαγιά
μσν.
η μαμμή
μσν.-αρχ.
η μητέρα
αρχ.
ο μαστός της μητέρας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Λ. της παιδικής γλώσσας. Η ονομ. μάμμη προήλθε πιθ. από την κλητ. μάμμα (που ανάγεται σε IE ma-, ηχομίμηση για την έννοια «μητέρα», με αναδιπλασιασμό). Η λ. αντιστοιχεί με λατ. mamma «μητέρα, γιαγιά», νέο άνω γερμ. mamme, ρωσ. mama και συνδέεται με τα μᾶ, μαῖα, μήτηρ, μαστός.

Greek Monotonic

μάμμη: ἡ,
I. μαμά, μαμάκα, η πρώιμη προσπάθεια ενός παιδιού να αρθρώσει τη λέξη μητέρα, σε Ανθ.· ομοίως, ἄττα, πάππας, τάτα, τέττα, το πάππας αντί πατέρας.
II. γιαγιά, σε Πλούτ.