σαββατισμός

German (Pape)

[Seite 856] ὁ, die Feier des Sabbath, Plut. de superstit. 3.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
célébration du sabbat.
Étymologie: σαββατίζω.

English (Strong)

from a derivative of σάββατον; a "sabbatism", i.e. (figuratively) the repose of Christianity (as a type of heaven): rest.

English (Thayer)

σαββατισμου, ὁ (σαββατίζω to keep the sabbath);
1. a keeping sabbath.
2. the blessed rest from toils and troubles looked for in the age to come by the true worshippers of God and true Christians (R. V. sabbath rest): Plutarch, de superstit. c. 3; ecclesiastical writings.)

Greek Monolingual

ο, ΝΑ σαββατίζω
1. η τήρηση της αργίας του Σαββάτου η οποία καθορίζεται από τον μωσαϊκό νόμο
2. η αιώνια ανάπαυση στη βασιλεία τών ουρανών.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σαββατισμός -οῦ, ὁ [[[σάββατον]]] sabbatsviering, sabbatsrust.

Russian (Dvoretsky)

σαββατισμός: ὁ празднование субботы Plut., NT.