εὐδιεινός

From LSJ
Revision as of 14:05, 30 June 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1")

Ἐάν γάρ ἀποδιδῷ τις τί ἐστιν αὐτῶν ἑκατέρῳ τό ζῴῳ εἶναι, ἴδιον ἑκατέρου λόγον ἀποδώσει (Aristotle, Categoriae 1a) → For if anyone gives an explanation of what it is for each of them to be an animal, he will give the same explanation of each

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐδιεινός Medium diacritics: εὐδιεινός Low diacritics: ευδιεινός Capitals: ΕΥΔΙΕΙΝΟΣ
Transliteration A: eudieinós Transliteration B: eudieinos Transliteration C: evdieinos Beta Code: eu)dieino/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A = εὔδιος, χειμών Hp.Aph.3.12 (v.l.), Plu.in Arat.7 (Comp.); γαλήνη Pl.Lg.919a; τροπαί Arist.HA542b5; ὁ ζέφυρος Id.Pr.943b21, etc.; ἐν εὐδιεινοῖς in sheltered spots, X.Cyn.5.9, Arist.HA 548b21, cf.Mete.347a23 (Comp.), Thphr.HP3.2.5. Adv. -νῶς calmly, gently, ἱλαρῶς καὶ εὐ. παρακελεύειν Hp.Decent.16; later contr. εὐδεινός (q.v.).

German (Pape)

[Seite 1062] = εὔδιος, γαλήνη, heitere Ruhe, Plat. Legg. XI, 919 a; nach VLL. hießen die Tage, in welchen der Eisvogel brütet, εὐδιειναί, vgl. Schol. Ar. Av. 251; so τροπαί, ἔτος, Arist. H. A. 5, 8. 6, 15; χώρα, ein dem Winde nicht ausgesetztes, Strab., wie τόποι εὐδ., den χειμερινοί entgegengesetzt, Arist. meteor. 10, 12; u. den προσήνεμοι, Theophr.; bei Xen. Cyn. 5, 9, ποιούμενος εὐνήν, ὅταν μὲν ᾖ ψύχη, ἐν εὐδιεινοῖς, windstill, Andere erkl. warm. – Adv. übertr., εὐδιεινῶς καὶ ἱλαρῶς, Hippocr.

Greek (Liddell-Scott)

εὐδιεινός: -ή, -όν, = εὔδιος, χειμὼν Ἱππ. Ἀφ. 1247· γαλήνη Πλάτ. Νόμ. 919 Α· τροπαὶ Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 8, 9· ὁ ζέφυρος ὁ αὐτ. ἐν Προβλ. 26. 31, κτλ.· ἐπὶ τόπων, ἐν εὐδιεινοῖς, ἐν τόποις πεφυλαγμένοις ἀπὸ τῶν ἀτμοσφαιρικῶν ματαβολῶν, Ξεν. Κυν. 5. 9, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 16, 7. - Ἐπίρρ. -νῶς, Ἱππ. 25. 15. - Πρβλ. εὐδεινός.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
calme, tranquille, serein ; particul. à l’abri du vent ou du mauvais temps ; abrité ; tiède, chaud.
Étymologie: εὐδία.

Greek Monolingual

εὐδιεινός, -ή, -όν (ΑΜ, Α και εὐδ(ε)ινός, -ή, -όν)
1. εύδιος («εὐδιεινὴν γαλήνην παρασχών», Πλάτ.)
2. (για τόπο) αυτός που προφυλάσσεται από τις καιρικές μεταβολές («ἐν εὐδιεινοῑς» — σε απάνεμα μέρη, Ξεν.).
επίρρ...
εὐδιεινῶς (Α)
με πραότητα, ήσυχα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευδία + επίθημα -εινος, κατά τα φα-εινός, αλε-εινός. Ο τ. ευδεινός είναι μτγν.].

Greek Monotonic

εὐδιεινός: -ή, -όν, = εὔδιος, σε Πλάτ.· ἐν εὐδιεινοῖς, σε προφυλαγμένα σημεία, σε ασφαλείς τόπους, σε Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

εὐδιεινός:
1) спокойный, тихий, ясный (γαλήνη Plat.);
2) мягкий, теплый (ζέφυρος Arst.);
3) укрытый от ветра, подветренный (τόποι Arst.): ἐν εὐδιεινοῖς Xen., Arst. в укрытых от ветра местах;
4) предвещающий ясную погоду (σημεῖον Arst.).

Middle Liddell

εὐδιεινός, ή, όν = εὔδιος
Plat.; ἐν εὐδιεινοῖς in sheltered spots, Xen.