ἔμφορος
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
English (LSJ)
ον,
A productive, profitable, γῆ PLond.3.882.13 (ii B. C.); περιστερεών PEdgar 49.3 (iii B. C.). II ἔμφορα προσβεβλημένα· ἀγέλη προβάτων (ad ἐμφόρβιον pertinens), Hsch.
Spanish (DGE)
-ον
• Grafía: pap. frec. graf. ἐν-
I 1dud. introducido, añadido ἔμφορα· προσβεβλημένα ἀγέλῃ προβάτων Hsch., pero cf. ἐμφόρβιον.
2 que va cargado, portador, EM 336.55G., 677.30G.
3 subst. οἱ ἔμφοροι sent. dud., prob. los que producen, creadores de tintes por medios sobrenaturales, Zos.Alch.243.19.
II econ. en pap. productivo, en situación de rentar o producir de tierras y explotaciones γῆ PLond.882.13 (II a.C.), αἰγιαλῖτις PMich.224.3685, PMich.Diss.Michael.14.8 (ambos II d.C.), χορτονομαί POxy.918.11.10 (II d.C.), τόπος POxy.242.20 (II d.C.), op. ἄφορος ‘improductivo’ SB 12733.3 (III d.C.), cf. POxy.3047.7, 2847.15 (ambos III d.C.), de anim. ἱερεῖα ἔμφορα τέλεια PCair.Zen.310.3 (III a.C.), op. ἄνευ φόρου ‘sin renta’: (χίμαιραι) ἔμφοροι τέλειαι PWisc.78.159 (III a.C.), περιστερεών POxy.1278.13 (III a.C.).
Greek Monolingual
ἔμφορος, -ον (AM)
1. μσν. επιρρεπής
2. αρχ. παραγωγικός, γόνιμος
2. αυτός που υπόκειται σε φόρο, που πληρώνει φόρο.
