ἄθροισμα
τί δ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ τε τιλθῇ, ἕξει τινὰ γνώμην λέγειν τὸ μὴ εὐρύπρωκτος εἶναι; → What if he should have a radish shoved up his ass because he trusted you and then have hot ashes rip off his hair? What argument will he be able to offer to prevent himself from having a gaping-anus | but suppose he trusts in your advice and gets a radish rammed right up his arse, and his pubic hairs are burned with red-hot cinders. Will he have some reasoned argument to demonstrate he's not a loose-arsed bugger
English (LSJ)
τό,
A that which is gathered, a gathering, ἀστῶν E.Or.874, cf. LXX 1 Ma.3.13; κυνῶν D.S.34.2.30.
2 process of aggregation, Pl.Tht.157b; aggregate, τέχνη ἄθροισμα καταλήψεων Chrysipp.Stoic.2.23; ψυχὴ ἐννοιῶν καὶ προλήψεων ἄθροισμα ib.2.228, cf. Gal.1.67; compound, Max. Tyr.40.5.
II in Epicur. philos., assemblage of atoms, Epicur. Fr.59, al.; especially of the human organism, Id.Ep.1p.19U., al.
German (Pape)
[Seite 48] τό, Versammlung, λαοῦ Eur. Or. 872; Häufung, Masse, Plat. Theaet. 157 b.
Greek (Liddell-Scott)
ἄθροισμα: τὸ συναθροισθέν, συνάθροισις, λαοῦ, Εὐρ. Ὀρ. 874. 2) ἡ ἐνέργεια τῆς συναθροίσεως, Πλάτ. Θεαίτ. 157Β. ΙΙ. παρ’ Ἐπικούρ. τῷ φιλοσόφ. = ἡ συνδρομὴ τῶν ἀτόμων, Διογ. Λ. 8. 66.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
ce qui est rassemblé :
1 rassemblement, agglomération (de personnes, de peuples) ; assemblée de fidèles, église;
2 réunion, cohésion (de choses) ; dans la philo. épicurienne, concours des atomes.
Étymologie: ἀθροίζω.
Spanish (DGE)
-ματος, τό
I de pers. y seres vivos reunión, aglomeración c. gen. ἀστῶν E.Or.874, ἄθροισμα καὶ ἐκκλησία πιστῶν LXX 1Ma.3.13, ἀνθρώπων D.C.11.4, τὸ τῶν χιλίων ἄθροισμα la asamblea de los mil D.L.8.66, κυνῶν jauría D.S.34.2.30, τὸ ἄθροισμα τῶν ἐκλεκτῶν la asamblea de los elegidos e.d. la Iglesia Clem.Al.Strom.7.5.29
•conjunto de personas, colectivo A.D.Synt.260.9.
II de cosas
1 c. gen. acumulación, conjunto, suma ταλάντων D.S.11.47, τῆς χιόνος D.L.10.108
•abs. σύνοδος, σύλλογος, ἄθροισμα, ἀγερμός Poll.9.142, ἰατρικὴ μὲν ἦν τὸ σύμπαν ἄθροισμα la medicina era toda la colección (de observaciones), Gal.1.67, τὰ ἐπιμεριζόμενα, μέρη ὄντα ὅλου ἀθροίσματος lo que es parte, al serlo de un conjunto total A.D.Synt.43.8.
2 fil. unión, conjunto ᾧ ἀθροίσματι ἄνθρωπον τίθενται a cuyo conjunto (de individuos) llaman «hombre» Pl.Tht.157b, διὰ τὸ μικρῶν εἶναι καὶ πυκνῶν ἄθροισμα πομφολύγων = por ser un conjunto de glóbulos pequeños y compactos Plu.2.649c, ἄθροισμα συγκεφαλαιωθέντων μερῶν Nicom.Ar.1.14.3, ἄθροισμα καταλήψεων Chrysipp.Stoic.2.23, cf. 2.228, αὐτῶν Procl.in Ti.3.11.34
•compuesto Max.Tyr.40.5.
3 entre los epicúreos conjunto de átomos, estructura atómica Epicur.Fr.[21] 2.8, esp. del cuerpo humano, Epicur.Ep.[2] 69, cf. 62.3, 63.3
•estructura corporal D.L.10.63.
Greek Monotonic
ἄθροισμα: τό, συνάθροιση, μάζωξη· λαοῦ, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ἄθροισμα: атт. ἅθροισμα, ατος τό
1) собрание, скопление, стечение (ἀστῶν Eur.);
2) совокупность, целое Plat.
Middle Liddell
[from ἀθροίζω
a gathering, λαοῦ Eur.
