ἀπαντίον
From LSJ
Θησεύς τινʹ ἡμάρτηκεν ἐς σʹ ἁμαρτίαν; (Euripides, Hippolytus 319) → Hath Theseus wronged thee in any wise?
English (LSJ)
Adv., strengthened for ἀντίον, like ἀπεναντίον, right opposite, ἐς τὴν ἀ. ἀκτήν Hdt.7.34, cf. Scyl.111.
Spanish (DGE)
adv. enfrente ἐς τὴν ἀ. (ἀκτήν) Hdt.7.34
•en uso prep., c. gen. ἀ. αὐτῆς (πόλεως) Scyl.Per.111.
German (Pape)
[Seite 279] gerade gegenüber, ἡ ἀπαντίον ἀκτή Her. 7, 34.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπαντίον: ἐπίρρ. ἐπιτεταμένον ἀντὶ τοῦ ἀντίον, ὅμοιον τῷ ἀπεναντίον, ἀκριβῶς ἀπέναντι· εἰς τὴν ἀπ. ἀκτὴν Ἡρόδ. 7. 34: πρβλ. Σκύλακα ἐν Μυλλέρ. Γεωργ. 1. 90.
French (Bailly abrégé)
adv.
en face.
Étymologie: ἀπό, ἀντίον¹.
Greek Monolingual
ἀπαντίον επίρρ. (Α)
ακριβώς απέναντι.
Greek Monotonic
ἀπαντίον: επίρρ., ακριβώς απέναντι· ἐς τὴν ἀπαντίον ἀκτήν, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀπαντίον: Her. = ἀπαντικρύ I.