πνικτός
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
English (LSJ)
ή, όν, A strangled, Act.Ap.15.20, al. 2 air-tight, Hero Spir.1.3,16,al. Adv. -τῶς ib.2.21. II baked or stewed (cf. πνίγω ΙΙ), Pherecr.175, Stratt.29, Antiph.1.4, etc.
German (Pape)
[Seite 641] erstickt, erwürgt, Sp.; gedämpft, geschmort, wie Fleisch in einem verschlossenen Tiegel, Archestr. bei Ath. VII, 295 e; Antiphan. ib. X, 449 b.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 étranglé;
2 cuit dans un vase bien clos.
Étymologie: πνίγω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πνικτός -ή -όν [πνίγω] verstikt: subst.. τὸ πνικτόν wat verstikt is (van vlees waar nog bloed in zit) NT.
Russian (Dvoretsky)
πνικτός: (adj. verb. к πνίγω) удушенный, удавленный NT.
Greek (Liddell-Scott)
πνικτός: -ή, -όν, πεπνιγμένος, Πράξ. Ἀποστ. ιεϳ, 20 κτλ. ΙΙ. ψητὸς ἢ βραστὸς ἐν κεκλεισμένῳ ἀγγείῳ (πρβλ. πνίγω ΙΙ), Φερεκρ. ἐν Ἀδήλ. 3, Στράττις ἐν «Μακεδόσιν» 6, Ἀντιφάν. ἐν «Ἀγροίκῳ» 1. 4, κτλ.
English (Strong)
from πνίγω; throttled, i.e. (neuter concretely) an animal choked to death (not bled): strangled.
English (Thayer)
πνικτη, πνικτόν (πνίγω), suffocated, strangled: τό πνικτόν (what is strangled, i. e.) an animal deprived of life without shedding its blood, Athen. and other later writ, chiefly of cookery; cf. our smothered as a culinary term.))
Greek Monotonic
πνικτός: -ή, -όν, ρημ. επίθ., πνιγμένος, στραγγαλισμένος, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
πνικτός, ή, όν verb. adj.]
strangled, NTest.
Chinese
原文音譯：pniktÒj 普你克拖士
詞類次數：形容詞（3）
原文字根：阻塞的
字義溯源：勒死的，窒息的，扼殺的；源自（πνίγω）=喘息）；而 （πνίγω）出自（πνέω）*=深呼吸，吹氣）
出現次數：總共（3）；徒（3）
譯字彙編：
1） 勒死的物（3） 徒15:20； 徒15:29； 徒21:25
French (New Testament)
étouffé
