ἀναδαίω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
poet. ἀνδαίω, A light up, φλογὸς μέγαν πώγωνα A.Ag.305: —Pass., metaph., ἀνεδαίετο κερτομίη A.R.4.1726.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): poét. ἀνδαίω
1 encender, inflamar φλογὸς μέγαν πώγωνα A.A.305.
2 fig. v. med. encenderse, surgir γλυκερὴ δ' ἀνεδαίετο μέσσῳ κερτομίη A.R.4.1726.
German (Pape)
[Seite 185] (s. δαίω), von neuem theilen, Orac. bei Her. 4, 159; – med. bes. ein neu erobertes oder nach neuer Verfassung einzurichtendes Land zu gleichen Theilen unter seine Bewohner vertheilen, γῆν ἀναδάσασθαι, Thuc. 5, 4; Plut. S. ἀνάδαστος. = ἀνακαίω, anzünden, ἀνδαίοντες Aesch. Ag. 296; γλυκερὴ ἀνεδαίετο κερτομίη, es erhob sich fröhlicher Spott, Ap. Rh. 4, 1726.
French (Bailly abrégé)
poét. ἀνδαίω;
brûler, incendier.
Étymologie: ἀνά, δαίω².
2seul. part. prés. Pass.
partager (un terrain);
Moy. ἀναδαίομαι (f. ἀναδάσομαι, ao. ἀνεδασάμην) faire un nouveau partage de terres.
Étymologie: ἀνά, δαίω¹.
Russian (Dvoretsky)
ἀναδαίω:
I тж. med. (заново) делить, (пере)распределять (τὴν χώραν Plut.): γᾶς ἀναδαιομένας Her. после раздела земли; τὴν γῆν ἀναδάσασθαι Thuc. разделить между собой землю.
II поэт. ἀνδαίω зажигать, возжигать (φλογὸς μέγαν πώγωνα Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀναδαίω: ποιητ. ἀνδαίω, ἀνάπτω, ἀνδαίοντες... φλογὸς μέγαν πώγωνα Αἰσχύλ. Ἀγ. 305: ― Παθ., Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1726.
Greek Monolingual
ἀναδαίω (Α)
ανάβω, βάζω φωτιά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + δαίω «ανάβω»].
Greek Monotonic
ἀναδαίω: ποιητ. ἀν-δαίω, μόνο στον ενεστ., ανάβω, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
only in pres.]
to light up, Aesch.
