σχεδόν

English (LSJ)

Adv., (ἔχω, σχεῖν):    I of Place, near, hard by, Ep. and Lyr., δυσμενέες δ' ἄνδρες σ. εἵαται Il.10.100; σ. εἴσιδε γαῖαν Od.5.392, cf. 24.493; σ. οὔτασε at close quarters, Il.5.458; μή πώς σ' ἠὲ βάλῃ ἠὲ σ. ἄορι τύψῃ 20.378, cf. 13.576, 16.828: sts. c. dat., οὐ γάρ σφιν παῖδες σ. εἵαται 10.422; νῆσοι ναιετάουσι σ. ἀλλήλῃσι Od.9.23; οἳ δή σφι σ. εἰσι Hes.Sc.113; so στάθεν τύμβῳ σ. Pi.N.10.66 (also πὰρ ποδὶ σ. Id.O.1.74; ἀμφ' ἀνδριάντι σ. Id.P.5.40): more freq. c. gen., Φαιήκων γαίης σ. Od.5.288, cf. 475, 6.125, 9.117, 10.156, etc.; σ. αἵματος 11.142.    2 with Verbs of motion, σ. ἐλθεῖν τινι Il.9.304, cf. Hes.Sc.435; τινος Od.4.439; Ἀχαιίδος 11.481; ὅστις σ. ἔγχεος ἔλθῃ Il.20.363.    II metaph. ofrelationship, καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σ. Od.10.441.    2 similar to, c. dat., σ. τούτοις . . αἱ παραλλαγαὶ . . εἰσίν Iamb.Comm.Math.27.    III of Time, [θάνατος] δή τοις. εἶσι Il.17.202, cf. Od.2.284; σοὶ δὲ γάμος σ. ἐστιν 6.27; σοὶ . . φημὶ σ. ἔμμεναι, ὁππότε . .[the time] is near, when... Il.13.817.    IV after Hom., about, approximately, more or less, roughly speaking, σ. κατὰ ταὐτά Hdt.6.42; σ. τι ταὐτά Pl.Prm.128b; σ. τι τοιαῦτα Id.Smp.201e; σ. τι ταῦτα Id.Grg.472c; σ. πάντες Hdt.1.65, 2.48, X.HG6.5.33, cf. Act.Ap.13.44, PRyl.81.7 (ii A.D.); πάντα σ. Arist.Mete.350b21; σ. ἅπαντας Ar.Ec.1157; πάντες σ. ἢ οἵ γε πλεῖστοι Arr.Epict.1.11.7; σ. ἐκ κρηνῶν οἱ πλεῖστοι ῥέουσιν Arist.Mete.350b34; σ. περὶ τριακόσια στάδια ib.351a14; σ. τι πρόσθεν ἢ . .not long before, S.OT736; σ. ἤδη τῆς κοίτης ὥρη προσέρχεται ὑμῖν Hdt.5.20; σὺν τοῖς θεοῖς σ. ἔσται ὁ διάλογος (audit) ἕως τῆς λ τοῦ Παχών PTeb.58.58 (ii B.C.); σ. . . τὸν αὐτὸν . . καιρόν Inscr.Prien.105.13 (i B.C.); also σ. ἴσως Pl.Sph.253c, Arist.Top.118a13; σ. που D.S.36.10; σ. ὡς εἰπεῖν Arist.APo.79a20, Rh.1382b28, Gem.16.28; σ. εἰπεῖν one might almost say, Pl.Sph. 237c, Ath.Mech.3.4, POxy.1033.11 (iv A.D.), PLips.34.16 (iv A.D.).    2 with Verbs (freq. in pf.), esp. of saying or knowing, σ. εἴρηχ' ἂ νομίζω συμφέρειν D.3.36; εἴρηται σ. ἱκανῶς Arist.APr.32a16; διώρισται σ. Id.Pol.1328a19; τὸν ἐμὸν . . σ. ἤδη νομίζων ἐκτετοξεῦσθαι βίον Ar.Pl.33; σ. ἐπίσταμαι S.Tr.43; σ. οἶδα E.Tr.898; ἐγὼ σ. τὸ πρᾶγμα γιγνώσκειν δοκῶ Ar.Pl.860; freq. used to soften a positive assertion with a sense of modesty, sts. of irony, σ. γὰρ . . συνίημι Hdt.5.19; σ. τι τὴν σὴν οὐ καταισχύνω φύσιν I dare say I do not... S.El.609; σ. τι μώρῳ μωρίαν ὀφλισκάνω I dare say it is a fool who thinks me foolish, Id.Ant.470; σ. δέ τι καὶ τὸ ξύμπαν generally speaking in every respect, Th.3.68; σ. οὐδ' ὁπωστιοῦν σοι πείσεται probably not at all, Pl.Phd.61c; σ. γὰρ ἔχω ὃ εἰπὼν ἀναγκάσω σε I think I have an argument, Id.Phdr.236d.    3 used in affirmative answers, I suppose so, I dare say, Id.Sph.250c,255c, al.    V perhaps, ὑποδραμὼν σ. φασεῖ (φάσει codd.) Dius ap.Stob.4.21.17.    VI = σχέδην, ἠκολούθει σ. J.BJ1.17.2 (unless = followed at no long distance).

German (Pape)

[Seite 1054] (s. ἔχω, σχεῖν), adv., vom Orte, nahe, in der Nähe, lat. cominus; oft bei Hom. u. Hes., sowohl absolut, als mit dem gen. u. dat.; σχεδὸν ἐλθέμεν, Il. 4, 247 u. öfter; σχεδὸν οὔτασε, aus der Nähe, im Nahkampf, 5, 458; ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπ' ἀλλήλοισιν ἰόντες, 5, 14 u. öfter; auch σχεδὸν εἵαται, 10, 100. 422; ἀλλ' οὐ σχεδόν ἐστιν ἑλέσθαι, 23, 268; μάλα σχεδὸν ἤλυθεν Ἰδομενῆος, 13, 402, wie ὅστις σχεδὸν ἔγχεος ἔλθῃ, 20, 363, u. öfter; ἧσται σχεδὸν αἵματος, Od. 11, 142; auch von der Verwandtschaft, 10, 441; θάνατος δή τοι σχεδόν ἐστι, Il. 17, 202, u. sonst; πὰρ ποδὶ σχεδὸν φάνη, Pind. Ol. 1, 74; παρέσταν σχεδόν, 11, 52; τύμβῳ σχεδόν, N. 10, 66; ἀμφ' ἀνδριάντι σχεδόν, P. 5, 38. – Nach Homer = beinahe, ungefähr; Soph. El. 599 O. R. 736 u. öfter; Eur. Hel. 111 u. öfter; in Prosa: σχ. πάντες, Her. 1, 10. 65; σχ. ταὐτά, 2, 48; τὴν διάνοιαν σχεδὸν ἁπάντων δίειμι, Plat. Phaedr. 228 d; σχεδόν τι λέγοντες ταὐτά, Parm. 128 b, und öfter so mit τί verbunden, wie Xen. Hell. 4, 2, 14 u. sonst; σχεδόν τι ταῦτα, grade das, Plat. Gorg. 472 c; bald mehr, bald weniger bejahend in Antworten, Soph. 250 c, u. sonst oft, wie bei Folgdn.

Greek (Liddell-Scott)

σχεδόν: Ἐπίρρ. (ἔχω, σχεῖν)· Ι. ἐπὶ τόπου, πλησίον, ἐγγύς, πλησιέστατα, Λατ. comnius, Ὅμηρ., Ἡσ., καὶ μεταγεν. Ἐπικ. σχ. εἶναι, στῆναι, συχν. παρ’ Ὁμ.· σχεδὸν οὔτασε Ἰλ. Ε. 458· ἐνίοτε μετὰ δοτικ., νῆσοι σχ. ἀλλήλῃσι Ι. 23· οἳ δή σφι σχεδόν εἰσι Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 113· οὕτω, τύμβῳ σχ. Πινδ. Ν. 10. 123· (ὡσαύτως. πὰρ ποδὶ σχ. ὁ αὐτ. ἐν Ο. 1. 118· ἀμφ’ ἀνδριάντι σχ. ὁ αὐτ. ἐν Π. 5. 53)· συχνότερον μετὰ γεν., γαίης σχ. Ὀδ. Ε. 288, πρβλ. 475, Ζ. 125, κτλ.· σχ. αἵματος Λ. 142· ἔγχεος Ἰλ. Υ. 263. 2) μετὰ ῥημάτων κινήσεως, σχ. ἐλθεῖν, ἰέναι, συχν. παρ’ Ὁμ.· σχ. ἐλθεῖν τινι Ἰλ. Ι. 304, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 435· τινος Ὀδ. Δ. 439, Λ. 481. ΙΙ. μεταφορ., ἐπὶ συγγενείας, καὶ πηῷ περ ἐόντι μάλα σχ. Κ. 441. ΙΙΙ. ἐπὶ χρόνου, [[[θάνατος]]] δή τοι σχ. ἐστιν Ἰλ. Ρ. 202, πρβλ. Ὀδ. Β. 284· σοὶ δὲ γάμος σχεδόν ἐστι Ζ. 27· σοί... φημὶ σχ. ἔμμεναι, ὁππότε... [ὁ χρόνος] εἶναι πλησίον, ὅτε..., Ἰλ. Ν. 817. ΙV. μεθ’ Ὅμηρον, ἐπὶ βαθμοῦ, ὡς καὶ νῦν, σχεδόν, μετ’ ἀντωνυμιῶν, σχ. ταὐτὰ Ἡρόδ. 2. 48, πρβλ. 6. 42· σχεδόν τι ταὐτὰ Πλάτ. Παρμ. 128Β· σχ. τι τοιαῦτα ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 201Ε· σχεδόν τι ταῦτα ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 472C· σχ. πάντες, σχ. πάντα Ἡρόδ. 1. 10, 65, Ἀττικ.· οὕτω, σχ. πρόσθεν, μόλις πρὸ ὀλίγου, Σοφ. Ο. Τ. 736· ― ὡσαύτως, σχεδὸν ἴσως Πλάτ. Σοφιστ. 253C, κλπ.· σχεδόν που Διοδ. Ἐκλογ. 537. 51. 2) μετὰ ῥημάτων μάλιστα λεκτικῶν καὶ γνωστικῶν, σχ. εἴρηκα ἃ νομίζω συμφέρειν Δημ. 38. 27· εἴρηται σχ., διώρισται σχ. Ἀριστ. Ἀναλ. Πρότ. 1. 12 (ἴδε Waitz), κλπ.· σχ. ἐπίσταμαι, satis scio, Σοφ. Τρ. 43· σχ. οἶδα Εὐρ. Τρῳ. 898· ὡσαύτως μετ’ ἄλλων ῥημάτων, σχ. τι... μωρίαν ὀφλισκάνω Σοφ. Ἀντ. 470· ― συχνάκις ἐν χρήσει ἁπλῶς ὅπως κολάσῃ θετικήν τινα διαβεβαίωσιν ὡς ἐν τῇ Λατ. τὸ fere, μετά τινος ἐννοίας μετριοφροσύνης, ἄλλοτε δὲ εἰρωνείας, σχ. γάρ... συνίημι Ἡρόδ. 5, 19· σχ. τι τὴν σὴν οὐ καταισχύνω φύσιν, νομίζω ὅτι δεν..., Σοφ. Ἠλ. 608· σχεδὸν δέ τι καὶ τὸ ξύμπαν, σχεδὸν ἐντελῶς, Θουκ. 3. 68· σχ. οὐδ’ ὁπωστιοῦν σοι πείσεται Πλάτ. Φαίδων 61C· σχ. γὰρ ἔχω ὃ εἰπὼν ἀναγκάσω σε, μοὶ φαίνεται ὅτι ἔχω λόγον..., ὁ αὐτ. ἐν Φαίδρ. 236D. 3) ἐν χρήσει ἐπὶ καταφατικῶν ἀποκρίσεων, σχεδὸν οὕτω, μάλιστα, ὁ αὐτ. ἐν Σοφιστ. 250C, 255C, κ. ἀλλ. V. ἴσως, ἀλλ’ ὑποδραμών τις σχεδὸν φάσει Δῖος παρὰ Στοβ. 409. 16.