αρκώ
ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε ἐλευθεροῦτε πατρίδ', ἐλευθεροῦτε δὲ παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη, θήκας τε προγόνων: νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών. → O children of the Greeks, go, free your homeland, free also your children, your wives, the temples of your fathers' gods, and the tombs of your ancestors: now the struggle is for all things.
Greek Monolingual
(AM ἀρκῶ -έω)
1. επαρκώ, είμαι αρκετός, ικανοποιώ
2. αρκούμαι
μου είναι αρκετό κάτι, μου φθάνει, το βρίσκω ικανοποιητικό
3. τα αρκούντα
αρκετή ποσότητα
αρχ.
1. αποκρούω, αποσοβώ
2. προστατεύω, υπερασπίζω
3. βοηθώ
4. κατορθώνω, πραγματοποιώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. αρκώ ανάγεται σε θ. αρκ- (πρβλ. άρκος, άρκιος) < ΙΕ. ρίζα areq- «προστατεύω, ασφαλίζω». Δεν είναι όμως δυνατόν να υποστηριχθεί με βεβαιότητα αν το ρήμα προέρχεται από το ουσ. άρκος ή το αντίθετο. Παρ' όλα αυτά, αν κρίνουμε από τη σπανιότητα του τ. άρκος, φαίνεται πιθανότερη η δεύτερη άποψη, κατά την οποία το ουσ. είναι μεταρρηματικό παράγωγο. Οι τύποι αυτής της οικογένειας εμφανίζουν σημαντικές σημασιολογικές αποκλίσεις, αλλά ως κεντρικός συνδετικός κρίκος μπορεί να θεωρηθεί η έννοια της ασφάλειας ή της βεβαιότητας, η οποία παρουσίασε διαφορετική εξέλιξη στον κάθε τύπο. Το ρ. αρκώ αρχικά σήμαινε «αποκρούω» (Ιλ.), έπειτα προσέλαβε τη σημασία «προστατεύω, βοηθώ», για να καταλήξει τέλος στην έννοια «επαρκώ, φθάνω», την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα.
ΣΥΝΘ. διαρκώ, εξαρκώ, επαρκώ
αρχ.
απαρκώ, εναρκώ, ολιγαρκώ
νεοελλ.
υπεραρκώ].
