παμμιγής
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ές,
A mixed of all sorts, all-blended, βέλεα A.Pers.269 (lyr.); στρατός Tim.Pers.188; ἔθνη LXX 2 Ma.12.13; σύμμαχοι D.S.29.19; βοή Lyc.5.
German (Pape)
[Seite 454] ές, allgemischt, aus allen gemischt; τὰ πολλὰ βέλεα παμμιγῆ, Aesch. Pers. 261; Sp., παρασκευή, Luc. de salt. 68; Plut. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
παμμῐγής: -ές, μεμιγμένος ἐκ παντὸς εἴδους, ὅλως διόλου μεμιγμένος, συγκεχυμένος, βέλεα Αἰσχύλ. Πέρσ. 269· σύμμαχοι Διοδ. Ἐκλογ. 576. 67 (ὡς ὁ L. Dind. ἐντὶ παμμεγέθεσιν)· βοὴ Λυκόφρ. 5· - Ἐπίρρ. παμμιγῆ, ὡς τὸ παγγενῆ, Εὐσεβ. Ἐκκλ. Ἱστ. 8, 8, σ. 412: ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 515.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
formé d’éléments mêlés, confus.
Étymologie: πᾶν, μίγνυμι.
Greek Monolingual
παμμιγής, -ές (Α)
1. ο αναμεμιγμένος με κάθε είδος («παμμιγῆ ἔθνη», ΠΔ)
2. (η αιτ. πληθ. ουδ. ως επίρρ.) παμμιγῆ
με κάθε είδους ανάμιξη.
επίρρ...
παμμιγῶς (Μ)
με ανάμικτο τρόπο, εντελώς ανάμικτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + -μιγής (< μείγνυμι)].
Greek Monotonic
παμμῐγής: -ές, ανακατεμένος με όλα τα είδη, συγκεχυμένος, σε Αισχύλ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παμμιγής -ές [πᾶς, μίγνυμι] van allerlei soorten, helemaal gemengd, helemaal door elkaar.
Russian (Dvoretsky)
παμμῐγής: чрезвычайно смешанный, весьма разнообразный (βέλεα Aesch.; σύμμαχοι Diod.; παρασκευή Luc.; θόρυβοι Plut.).
