ἀναβρυάζω
From LSJ
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A neigh aloud, of horses, ἀνεβρύαξαν Ar.Eq.602.
German (Pape)
[Seite 182] aufschreien, Ar. Equ. 600, ἀνεβρύαξαν.
Greek (Liddell-Scott)
ἀναβρυάζω: φωνάζω δυνατά, χρεμετίζω ἠχηρῶς, ἐπὶ ἵππων, ἀνεβρύαξαν Ἀριστοφ. Ἱππ. 602.
French (Bailly abrégé)
éclater, s’écrier.
Étymologie: ἀνά, βρυάζω.
Greek Monolingual
ἀναβρυάζω (Α)
(για τα άλογα) χλιμιντρίζω δυνατά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + βρυάζω.
Greek Monotonic
ἀναβρυάζω: μέλ. -ξω, χλιμιντρίζω δυνατά, λέγεται για άλογα, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἀναβρυάζω: поднимать крик, вскрикивать (ἐμβαλόντες ἀνεβρύαξαν Arph.).
