ἐπιδόρπιος
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ον (α, ον Ath.4.130c),
A for use after dinner, ὕδωρ (cf. προσδόρπιος) Theoc.13.36; for dessert, τράπεζαι Ath.l.c.; also τεῦχος ἐ., of the stomach, Nic.Al.21.
German (Pape)
[Seite 939] auch 3 End., zum Nachtisch gehörig, ὕδωρ Theocr. 13, 36; ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, der Nachtisch, Ath. IV, 130 c u. a. sp. D. S. Nic. Al. 21.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui concerne le souper;
2 qui concerne le dessert.
Étymologie: ἐπί, δόρπον.
Greek Monotonic
ἐπιδόρπιος: -ον (δόρπον), αυτός που προορίζεται για χρήση μετά το δείπνο, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιδόρπιος: относящийся к ужину, употребляемый за ужином или за десертом (ὕδωρ Theocr.).
