βᾶ
ἐπὶ τῷ μὴ κοινωνικῶς χρῆσθαι τοῖς εὐτυχήμασι → for not having used their success in a spirit of partnership
English (LSJ)
shortd. form of βασιλεῦ, A king! A.Supp.892 (lyr.). II an exclam. baa! (with ref. to the baaing of a lamb), Hermipp.19.
German (Pape)
[Seite 422] Interjection, bah! Hermipp. bei Eust. zu Il. 11, 438; cf. B. A. 438. (voc. von βᾶς, vgl. πᾶ), alte kurze Form für βασιλεῦ, o König! Aesch. Suppl. 869. 878.
Greek (Liddell-Scott)
βᾶ: συντετμημένον ἀντὶ βασιλεῦ, Αἰσχύλ. Ἱκ. 892, Βαλκ. Ἡρόδ. 4. 59. Ἀδων. σ. 383· οὕτω μᾶ, δῶ ἀντὶ μάτηρ, δῶμα, πρβλ. Λοβ. Παραλ. σ. 78. Ὀνομαστική τις Βᾶς ἀπαντᾷ παρὰ Μέμν. ἐν Φωτ. Βιβλ. 228, πρβλ. Α. Β. 1181. ΙΙ. ἐπιφώνημα, μπᾶ! Ἕρμιππ. Δημ. 9.
French (Bailly abrégé)
pê par réduction de βασιλεῦ, ô roi !.
Étymologie: DELG abréviation de πατήρ dans les scholies.
Spanish (DGE)
baa onomatopeya del balido de un cordero, Hermipp.18; cf. βῆ.
exclam. ὦ βᾶ tal vez abreviación de ὦ βασιλεῦ rey A.Supp.892, 902.
Greek Monotonic
βᾶ: συντετμ. τύπος αντί βασιλεῦ, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
βᾶ: [voc. к βασιλεύς I] о царь!, по друг. = βῆθι Aesch.
Frisk Etymological English
1.
Grammatical information: interj.
Meaning: imitation of the bleating of a lam (Hermipp. 19).
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]
Etymology: Imitation of a real sound. Cf. βῆ.
2. Meaning: Abbreviation of βασιλεῦς A. (Supp. 892,lyr.)
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Cf. Schwyzer 423 A. 2. But there is a var. lect. πᾶ, abbr. of πατήρ.
Middle Liddell
[shortd. form of voc. Βασιλεῦ]
king! Aesch.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βᾶ vocat., afk. van βασιλεῦ, koning.
Frisk Etymology German
βᾶ: 1.
{bã}
Meaning: Interjektion, das Blöken eines Lamms imitierend (Hermipp. 19).
Etymology : Elementarschöpfung.
Page 1,205
2. A. Supp. 892 (lyr.)
{bã}
Etymology : wird als Kurzform von βασιλεῦ gedeutet. Vgl. Schwyzer 423 A. 2. Var. lect. πᾶ.
Page 1,205
