ἐπαγανακτέω
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
to be indignant, abs., J.BJ2.13.3, Plu.Alc.14, Ages. 19.
German (Pape)
[Seite 892] darüber unwillig werden, zürnen, Plut. Alc. 14 Agesil. 19 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπᾰγᾰνακτέω: ἀγανακτῶ κατά τινος ἢ διά τι, Πλουτ. Ἀλκ. 14. Ἀγησ. 19, Ἰωσήπου Ἰουδ. Ἀρχ. 2. 13, 3, κλ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
s'indigner de, s'irriter de, τινι.
Étymologie: ἐπί, ἀγανακτέω.
Greek Monotonic
ἐπᾰγᾰνακτέω: μέλ. -ήσω, αγανακτώ, θυμώνω εναντίον κάποιου, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπᾰγᾰνακτέω: негодовать, досадовать, сердиться (τινι Plut.).
Middle Liddell
fut. ήσω
to be indignant at, Plut.
