παιδιόθεν
Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → Quercu cadente, nemo ignatu abstinet → Fiel erst die Eiche, holt ein jeder Mann sich Holz
English (LSJ)
Adv. from a child, ἐκ π. LXX Ge.47.3, Ev.Marc.9.21.
German (Pape)
[Seite 440] von Kindheit an, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
παιδιόθεν: Ἐπίρρ., ἐκ παιδικῆς ἡλικίας, Εὐαγγ. κ. Μάρκ. θ΄, 21· πρβλ. παιδόθεν.
French (Bailly abrégé)
adv.
dès l'enfance.
Étymologie: παιδίον, -θεν.
English (Strong)
adverb (of source) from παιδίον; from infancy: of a child.
English (Thayer)
(παιδίον), adverb, from childhood, from a child, (a later word, for which the earlier writings used ἐκ παιδός, Xenophon, Cyril 5,1, 2; or ἐκ παιδίου, mem. 2,2, 8; or ἐκ παιδίων, oec. 3,10; (cf. Winer's Grammar, 26 (25); 463 (431))): L T Tr WH ἐκ παιδιόθεν (cf. Winer s § 65,2). (Synes. de provid., p. 91b.; Joann. Zonar. 4,184a.).
Greek Monolingual
(ΑΜ παιδιόθεν)
επίρρ. από την παιδική ηλικία από μικρό παιδί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παιδίον + επιρρμ. κατάλ. -θεν (πρβλ. πατρό-θεν)].
Greek Monotonic
παιδιόθεν: επίρρ., από παιδί, σε Καινή Διαθήκη
Russian (Dvoretsky)
παιδιόθεν: v.l. ἐκ παιδιόθεν adv. с детства NT.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παιδιόθεν [παῖς] adv., vanaf de vroegste jeugd.
Middle Liddell
from a child, NTest. [from παιδίον
Chinese
原文音譯：paidiÒqen 派笛哦田
詞類次數：副詞（1）
原文字根：打擊 處
字義溯源：自幼，從小的時候，小時候；源自（παιδίον）=小孩子）；而 （παιδίον）出自（παῖς）*=孩童）
出現次數：總共（1）；可（1）
譯字彙編：
1） 小時候（1） 可9:21
