ἄμοτος

πλέων επί οίνοπα πόντον επ' αλλοθρόους ανθρώπους → while sailing over the wine-dark sea to men of strange speech

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἄμοτος	Medium diacritics: ἄμοτος	Low diacritics: άμοτος	Capitals: ΑΜΟΤΟΣ
Transliteration A: ámotos	Transliteration B: amotos	Transliteration C: amotos	Beta Code: a)/motos

English (LSJ)

ον, furious, savage, κακόν prob. in Simon. 37.16; θήρ Theoc. 25.242; πῦρ Mosch. 4.104.

-ον
• Prosodia: [ᾰ-]
1 violento θήρ Theoc.25.242, πῦρ Mosch.4.104.
2 adv. ἀμότως = con ahínco Sch.Il.4.440, Sch.A.R.1.513.

ος, ον :
violent, brutal, féroce, sauvage ; adv. • ἄμοτον avec force ; avec violence.
Étymologie: DELG orig. obsc.

I. ακόρεστος, ακατάπαυστος, σε Θεόκρ.
II. στον Όμηρ. ως επίρρ. ἄμοτον, αδιάκοπα, ἄμ. μεμαώς, προσπαθώντας ακατάπαυστα· ἄμ. κλαίω, θρηνώ αδιάκοπα· τανύοντο, βάδιζαν προς τα μπρος με ακατάπαυστη αντοχή (άγν. προέλ.).

ἄμοτος: (ᾰ) бешеный, яростный (θήρ Theocr.).

[Deriv. unknown.]
I. raging, savage, Theocr.
II. in Hom. as adv. ἄμοτον, insatiably, ἄμ. μεμαώς, striving incessantly; ἄμ. κλαίω I weep continually; τανύοντο they struggled restlessly forwards.