βλακεία
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
(-ία), Hsch.), ἡ, (βλάξ) slackness, X.Cyr.2.2.25, 7.5.84; stupidity, Pl.Euthd.287e, Phld.Mus.p.56 K., Hierocl.in CA17p.457M.; τὸ τῆς β. πεδίον Luc.VH2.33.
German (Pape)
[Seite 447] ἡ, Trägheit, Dummheit, Plat. Euthyd. 287 e; καὶ ἀπονία Xen. Cyr. 2, 2, 25; vgl. 7, 5, 38; Pol. 3, 81. Erst Sp. = μαλακία.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 mollesse, paresse ; lâcheté;
2 stupidité, bêtise.
Étymologie: βλακεύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βλακεία -ας, ἡ βλάξ slapheid, lamlendigheid:; βλακείᾳ καὶ ἀπονίᾳ μόνον κακοί alleen door slapheid en luiheid slecht Xen. Cyr. 2.2.25; domheid:. ἐξήμαρτον διὰ τὴν βλακείαν door mijn domheid zat ik er geheel naast Plat. Euthyd. 287e.
Russian (Dvoretsky)
βλᾱκεία: ἡ вялость, неповоротливость, тж. тупоумие, тупость Xen., Plat., Polyb., Plut.
Middle Liddell
βλάξ
laziness, stupidity, Xen., Plat.
Greek Monolingual
η (AM βλακεία) βλακεύω
διανοητική καθυστέρηση μέτριου βαθμού
νεοελλ.
ανόητα λόγια ή πράξεις.
Greek Monotonic
βλᾱκεία: ἡ, νωθρότητα, οκνηρία, κουταμάρα, ανοησία, σε Ξεν., Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
βλᾱκεία: ἡ, ὀκνηρία, νωθρότης, ἠλιθιότης, Ξεν. Κύρ. 2. 2, 25., 7. 5, 83, Πλάτ. Εὐθυδ. 287 Ε· -βλάκευμα, τό, ἀνόητον, μωρὸν τέχνασμα, Εὐστ.
