σησαμίς
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
Dor. σᾱσᾰμίς, ίδος, ἡ,= σησαμῆ, Stesich.2, Eup.163, Antiph.78. II = σησαμοειδὲς τὸ μέγα, Ps.- Dsc.4.149.
German (Pape)
[Seite 876] ίδος, ἡ, 1) = σησαμῆ, späterer Ausdruck nach Schol. Ar. Pax 834; Ath. XIV, 646 f ἐκ μέλιτος καὶ σησάμων πεφρυγμένων καὶ ἐλαίου σφαιροειδῆ πέμματα, mit Beisp. aus Eupol. u. Antiphan. – 2) eine Pflanze, sonst σησαμοειδὲς μέγα, Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
σησᾰμίς: Δωρ. σᾱσᾰμίς, -ίδος, ἡ, = σησαμῆ, Στησίχ. 2, Εὔπολ. ἐν «Κόλαξι» 17, Ἀντιφ. ἐν «Δευκαλίωνι» 2, Ἀθήν. 646F. II. φυτόν τι, ἄλλως λεγόμενον σησαμοειδές μέγα, Διοσκ. (ἐν τοῖς Νόθοις) 4. 152.
Greek Monolingual
-ίδος, ἡ, Α
1. το γνωστό σήμερα με την κοινή ονομασία φυτό ρεζεντά
2. σησαμῆ, παστέλι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σήσαμον «σουσάμι» + επίθημα -ίς, -ίδος (πρβλ. δαφνίς)].
