ἀγακλειτός
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
ἀγακλειτή, ἀγακλειτόν, = ἀγακλεής (very glorious, very famous, far-famed), of men, Il. 2.564, Hes. Th. 1016, etc. of things, ἀ. ἑκατόμβη Od. 3.59 ; πάθος S. Tr. 854 (lyr.).
Spanish (DGE)
-ή, -όν
• Prosodia: [ᾰ-]
1 renombrado, muy famoso, preclaro, glorioso de dioses y héroes Καπανεύς Il.2.564, Θρασύμηλος Il.16.463, Μίνως Hes.Fr.204.57, cf. Fr.33(a)20, Χείρων AP 14.68
•de pueblos y colectividades Τυρσηνοί ἀγακλειτοῖσι Hes.Th.1016, ἐπικούρων Il.12.101, πυλαωροί Il.21.530, ἄνδρας ἀγακλειτούς γείνατο Κεκροπίη IG 22.3669.9, Νέπως IG 22.8918 (ambas III d.C.), ἱερῆες Gr.Naz.M.37.1493
•de mujeres o ninfas, frec. al ser pretendidas como esposas μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης Od.17.370, 468, 18.351, 21.275, cf. Orph.A.1319, Γαλάτεια Il.18.45, Εὐρυφάεσσα h.Hom.31.4, Μιδείη Chersias 1, Νύμφαι B.13.90.
2 de cosas renombrado, memorable ἑκατόμβη Od.3.59, 7.202, πάθος S.Tr.854.
German (Pape)
[Seite 7] ή, όν, dasselbe p. (ἕνδοξος), Hom. Beiw. von Helden, auch ἐπίκουροι Il. 12, 161, πυλαωροί 21, 536, Γαλάτεια Iliad. 18, 45, βασίλεια Odyss. 17, 376. 468. 18, 351. 21, 275, ἑκατόμβη Od. 3, 59. 7, 262; – Hes. Τυρσηνοί Theog. 1015; Soph. πάθος Ἡρακλέους Tr. 852, ch.; öfter bei Sp.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 très illustre;
2 magnifique (hécatombe) ; en mauv. part extraordinaire.
Étymologie: ἄγαν, κλειτός.
Russian (Dvoretsky)
ἀγακλειτός:
1 Hom., Hes. = ἀγακλεής;
2 великолепный (ἑκατόμβη Hom.);
3 невиданный, неслыханный (πάθος, sc. Ἡρακλέους Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀγακλειτός: -ή, -όν, = τῷ προηγ. παρ’ Ὁμ. καὶ Ἡσ. τὸ πλεῖστον ὡς ἐπίθ. ἀνθρώπων· = ἔνδοξος. (Ἰλ. Μ, 101. ― ἐπίκουροι, Φ. 530· πυλαωροί, Ὀδ. Ρ. 370· βασίλεια (Πηνελόπη), Γαλάτεια, Ἰλ. Σ. 45. Τυρσηνοὶί, Ἡσ. Θεογ. 1015). 2) ἐπὶ πραγμάτων· ἀγακλειτὴ ἑκατόμβη, Ὀδ. Γ. 59· ἀγ. πάθος Ἡρακλέους, Σοφ. Τρ. 854 (ἐν λυρ.) πρβλ. ἀγακλυτός.
English (Autenrieth)
highly renowned, famous, epithet of men, of a Nereid, Il. 18.45, and of hecatombs.
Greek Monotonic
ἀγακλειτός: -ή, -όν,
1. = το προηγ., σε Όμηρ. κ.λπ.
2. λέγεται για πράγματα, ἀγακλειτὴ ἑκατόμβη, σε Ομήρ. Οδ.
Middle Liddell
1. = ἀγακλεής, Hom., etc.
2. of things, ἀγακλειτὴ ἑκατόμβη Od.
