ἐπαλαστέω
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
to be full of wrath at a thing, τὸν δ' ἐπαλαστήσασα προσηύδα Od.1.252, cf. A.R.3.369,557.
German (Pape)
[Seite 897] unwillig sein darüber, Od. 1, 252, Schol. ἐπὶ τοῖς λεχθεῖσιν ὡς ἀλάστοις οὖσι δεινοπαθήσασα, auch Ap. Rh. 3, 369. 557.
French (Bailly abrégé)
ἐπαλαστῶ :
être mécontent ou affligé.
Étymologie: ἐπί, ἄλαστος.
Russian (Dvoretsky)
ἐπᾰλαστέω: негодовать, быть раздраженным: τὸν ἐπαλαστήσασα προσηύδα Hom. ему (Телемаху) с досадой отвечала (Паллада).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπᾰλαστέω: ἀγανακτῶ, τὸν δ’ ἐπαλαστήσασα προσηύδα Παλλὰς Ἀθήνη «ἐπὶ τοῖς λεχθεῖσιν, ὡς ἀλάστοις καὶ δεινοῖς οὖσι, δεινοπαθήσασα» (Σχόλ.), Ὀδ. Α. 252, πρβλ. Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 369, 557. Καθ’ Ἡσύχ. «ἐπαλαστήσασα· σχετλιάσασα, δεινοπαθήσασα, ἐπιχαλεπήνασα».
English (Autenrieth)
part. -ήσᾶσα: be indignant (at), Od. 1.252†.
Greek Monotonic
ἐπᾰλαστέω: μέλ. -ήσω (ἄλαστος), είμαι γεμάτος οργή για κάτι, αγανακτώ, σε Ομήρ. Οδ.
