ὁδόω
οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → for health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
lead by the right way, οὗτός σ' ὁδώσει τὴν τρίγωνον ἐς χθόνα A.Pr.813; δυστέκμαρτον ἐς τέχνην ὥδωσα θνητούς ib.498: c. inf., τὸν φρονεῖν βροτοὺς ὁδώσαντα who put mortals on the way to wisdom, Id.Ag.176 (lyr.); of things, direct, ordain, E.Ion 1050 (lyr.):—Pass., to be on the right way, τὰ ἀπ' ὑμέων χρηστῶς ὁδοῦται Hdt.4.139.
German (Pape)
[Seite 294] den Weg zeigen, führen; οὗτός σ' ὁδώσει τὴν τρίγωνον ἐς χθόνα, Aesch. Prom. 815; δυστέκμαρτον εἰς τέχνην ὥδωσα βροτούς, 496, vgl. Ag. 169; übertr., ὅδωσον δυσθανάτων κρατήρων πληρώματα, Eur. Ion 1050; übh. leiten, τὰ ἀπ' ὑμέων ὑμῖν χρηστῶς ὁδοῦται, Her. 4, 139. – Nach Hesych. im med. auch = πορεύομαι.
French (Bailly abrégé)
ὁδῶ :
mettre dans le bon chemin ; guider τινα ἔς τι, qqn dans un art ; φρονεῖν βρότους ESCHL apprendre aux mortels à réfléchir;
Moy. ὁδόομαι, ὁδοῦμαι se mettre en route.
Étymologie: ὁδός.
Russian (Dvoretsky)
ὁδόω:
1 направлять (нужным путем), вести (τινα ἐς χθόνα Aesch.);
2 наставлять, учить (τινα φρονεῖν Aesch.): ἀπό τινος χρηστῶς ὁδοῦσθαι Her. быть хорошо руководимым кем-л., получать от кого-л. правильные советы.
Greek (Liddell-Scott)
ὁδόω: (ὁδός)· ― ὁδηγῶ διὰ τῆς προσηκούσης ὁδοῦ, οὗτός σ’ ὁδώσει τὴν τρίγωνον ἐς χθόνα Αἰσχύλ. Πρ. 813· δυστέκμαρτον ἐς τέχνην ὥδωσα θνητοὺς αὐτόθι 498· πρβλ. Ἕρμανν. εἰς Πέρσ. 658· ὡσαύτως μετ’ ἀπαρ., τὸν φρονεῖν βροτοὺς ὁδώσαντα, ὅστις ἔθηκε τοὺς θνητοὺς εἰς τὴν ὁδὸν τῆς φρονήσεως, τῆς σοφίας, ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 176· ἐπὶ πραγμάτων, διατάττω, διευθύνω, Εὐρ. Ἴων 1050. ― Παθ., εἶμαι ἐπὶ τῆς προσηκούσης ὁδοῦ, τὰ ἀφ’ ὑμέων χρηστῶς ὁδοῦται Ἡρόδ. 4. 139· ἀκριβῶς ὡς τὸ εὐοδοῦσθαι ἐν 6. 73.
Greek Monotonic
ὁδόω: μέλ. -ώσω, αόρ. αʹ ὤδωσα (ὁδός), οδηγώ μέσω του σωστού δρόμου, σε Αισχύλ.· με απαρ., τὸν φρονεῖν βροτοὺς ὁδώσαντα, αυτός που εισήγαγε τους θνητούς στον δρόμο της σοφίας, στον ίδ.· λέγεται για πράγματα, διευθύνω, διατάζω, σε Ευρ.· Παθ., βρίσκομαι στο σωστό δρόμο, σε Ηρόδ.
Middle Liddell
ὁδόω, ὁδός
to lead by the right way, Aesch.; c. inf., τὸν φρονεῖν βροτοὺς ὁδώσαντα who put mortals on the way to wisdom, Aesch.: of things, to direct, ordain, Eur.:—Pass. to be on the right way, be conducted, Hdt.
