Πάν

Revision as of 07:15, 27 March 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "D.S." to "D.S.")
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

English (LSJ)

gen. Πᾱνός, dat. Πᾱνί (uncontr. Πάονι IG5(2).556 (Melpea, vi B. C.)), ὁ, Pan, Πᾶνα δέ μιν καλέεσκον, ὅτι φρένα πᾶσιν ἔτερψεν h.Hom. 19.47, cf. 5, Hdt.2.145, 6.105, etc.; ὦ Πὰν Ἀρκαδίας μεδέων Pi.Fr.95, cf. Theoc.1.123, etc.; Π. κεροβάτας Ar.Ra.230 (lyr.): pl. Πᾶνες Id.Ec. 1069, Theoc.4.63, D.S. 1.88; dat. pl. Πᾶσιν Id.5.28; Πανὸς γόνος, σπέρμα, in magic, PMag.Par.1.2306, 2996; Πανὸς κέρατα, = γλυκυσίδη, Ps.-Dsc.3.140.

French (Bailly abrégé)

Πανός (ὁ) :
Pan, dieu des champs, des troupeaux, des bergers.
Étymologie: πάομαι.

English (Slater)

Πᾱν the god Pan.
1 Ματρί, τὰν κοῦραι παρ' ἐμὸν πρόθυρον σὺν Πανὶ μέλπονται θαμὰ σεμνὰν θεὸν ἐννύχιαι (P. 3.78) ὦ Πάν, Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδύτων φύλαξ, Ματρὸς μεγάλας ὀπαδε, σεμνᾶν Χαρίτων μέλημα τερπνόν fr. 95. ὦ μάκαρ, ὅν τε μεγάλας θεοῦ κύνα παντοδαπὸν καλέοισιν Ὀλύμπιοι (sc. Πάν: v. Comment. Stephani in Aristot., Rhet. 1401̆{a} 31, p. 304, 3 Rabe, cf. Comment. Anonymi, p. 148, 30 Rabe) fr. 96. test., Σ Theocrit., 5. 14b: φησὶ δὲ καὶ Πίνδαρος τῶν ἁλιέων αὐτὸν (= Πᾶνα) φροντίζειν i. e. under his cult title Πὰν ἄκτιος fr. 98. Ael. Aristid., 2. 331 Keil: τὸν Πᾶνα, χορευτὴν τελεώτατον θεῶν ὄντα, ὡς Πίνδαρος τε ὑμνεῖ (verba χορευτὰν θεῶν Pindaro tribuit Schr.) fr. 99. Σ Bern. Verg. Georg., 1. 17: Pana Pindarus e Mercurio et Penelopa in Lycaeo monte editum scribit (timpanaro, Stud. Urbin. (1957), pp. 184sqq.: ex Apolline et Penelopa, codd.) fr. 100.

Greek Monotonic

Πάν: γεν. Πᾱνός, , Πάνας, θεός της Αρκαδίας, γιος του Ερμή, σε Ομηρ. Ύμν.· αναπαρίστατο με πόδια τράγου, κέρατα και σκληρά, πυκνά μαλλιά. Στην Αθήνα η λατρεία του ξεκίνησε μετά τη μάχη του Μαραθώνα, σε Ηρόδ.· πληθ. Πᾶνες, σε Αριστοφ., Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

Πάν: v.l. Πᾶν, ΠᾱνόςПан (сын Зевса или Гермеса, козлоногий и рогатый бог лесов, пастбищ и скота, изобретатель пастушеской свирели, чтившийся преимущ. в Аркадии): οἱ Πᾶνες Theocr., Arph. дети Пана, т. е. Σάτυροι HH, Her. etc.

Frisk Etymological English

νός, νί (h. Hom., Pi., Hdt. usw.; Πάονι ark. VIa)
Grammatical information: m.
Meaning: herder god of Arcadia (h. Hom., Pi., Hdt.).
Other forms: Πάονι Arc. VIa; pl. Πᾶνες (Ar.).
Derivatives: 1. Demin. Πανίσκος (Cic.); 2. Πάνιος belonging to P., Panish (A.Fr. 98 = 143 M.), -ιον n. sanctuary of P. (Epid.IIIa), -ειον n. id. (Str.), τὰ Π. festival of P. (Delos IIIa), f. Πανιάς (Nonn.); 3. Πανικός id. (hell.); 4. Πανιασταί m. pl. worshipper of P. (Rhod., Perg.; as Ἀπολλωνιασταί a.o.; Πανισταί conj. Men. Dysk. 230); 5. πανεύω to treat after the manner of P. (Heracl. Paradox.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Uncertain. Since Schulze KZ 42, 81 a. 374 (Kl. Schr. 217 f.) usually as PGr. *Παύσων identified with Skt. Pūṣán- m. god who protects and augments the herds; IE *pāus-: *pūs- (to púṣyati thrive?). Doubts by Mayrhofer s. v. Rejecting also v. Wilamowitz Glaube 1, 247 n. 1. Untenable on Πάνειον, Πανικόν (to πανός fire-signal) Harrison ClassRev. 40, 6 ff. (cf. Wahrmann Glotta 17, 261 f.); not better Kerényi Glotta 22, 37f. (to supposed. Illyr. pā-ne-u- swell).

Middle Liddell


Pan, god of Arcadia, son of Hermes, Hhymn.; represented with goat's feet, horns, and shaggy hair. At Athens his worship began after the battle of Marathon, Hdt.:—pl. Πᾶνες in Ar., Theocr.

Frisk Etymology German

Πάν: -νός, -νί (h. Hom., Pi., Hdt. usw.; Πάονι ark. VIa),
{Pán}
Forms: pl. Πᾶνες (Ar. u.a.)
Grammar: m.
Meaning: Hirtengott arkad. Ursprungs.
Derivative: Davon 1. Demin. Πανίσκος (Cic.); 2. Πάνιος ‘zu P. gehörig, panisch’ (A.Fr. 98 = 143 M.), -ιον n. ‘Heiligtum des P.’ (Epid.IIIa), -ειον n. ib. (Str. u.a.), τὰ Π. ‘Fest des P.’ (Delos IIIa), f. Πανιάς (Nonn.); 3. Πανικός ib. (hell. u. sp.); 4. Πανιασταί m. pl. ‘Verehrer des P.’ (Rhod., Perg.; wie Ἀπολλωνιασταί u.a.; Πανισταί Konj. Men. Dysk. 230); 5. πανεύω ‘nach Art des P. behandeln’ (Herakl. Paradox.).
Etymology: Nicht sicher gedeutet. Seit Schulze KZ 42, 81 u. 374 (Kl. Schr. 217 f.) gewöhnlich als urgr. *Παύσων mit aind. Pūṣán- m. Gott, der die Herden beschützt und mehrt identifiziert; idg. *pāus-: *pūs- (zu púṣyati gedeihen?). Zweifelnde Stimmen bei Mayrhofer s. v. Ablehnend ebenfalls v. Wilamowitz Glaube 1, 247 A. 1. Unhaltbar über Πάνειον, Πανικόν (zu πανός Feuersignal) Harrison ClassRev. 40, 6 ff. (vgl. Wahr- mann Glotta 17, 261 f.); nicht besser Kerényi Glotta 22, 37f. (zu angebl. illyr. -ne-u- schwellen).
Page 2,470-471

Translations

af: Pan; als: Pan; ar: بان; az: Pan; be: Пан; bg: Пан; br: Pan; bs: Pan; ca: Pan; cs: Pan; cy: Pan; da: Pan; de: Pan; el: Παν; en: Pan; eo: Pajno; es: Pan; et: Paan; eu: Pan; fa: پن; fi: Pan; fr: Pan; gl: Pan; he: פאן; hr: Pan; hu: Pán; hy: Պան; id: Pan; it: Pan; ja: パーン; ka: პანი; kk: Пан; ko: 판; ky: Пан; la: Pan; lt: Panas; lv: Pāns; mk: Пан; nl: Pan; nn: Pan; no: Pan; nrm: Pan; oc: Pan; pa: ਪੈਨ ਦੇਵਤਾ; pl: Pan; pt: ; ro: Pan; ru: Пан; sh: Pan; simple: Pan; sk: Pan; sl: Pan; sq: Pani; sr: Пан; sv: Pan; th: แพน; tl: Pan; tr: Pan; uk: Пан; vi: Pan; war: Pan; wuu: 潘; zh_yue: 潘; zh: 潘