fortasse

Latin > English (Lewis & Short)

fortassē: (also fortassis, but rarely, and not in Caes.; Plaut. As. 2, 4, 86; id. Bacch. 4, 4, 20; Cic. Clu. 52, 144 Klotz, B. and K.; 71, 201 B. and K.; Hor. S. 1, 4, 131; 2, 7, 40; Plin. 2, 20, 18, § 82; 27, 12, 77, § 102; Traj. ap. Plin. Ep. 10, 63; Dig. 7, 1, 12, § 5; 11, 7, 14, § 9), adv. forte an; cf.: forsan, fortan,
I perhaps, peradventure, probably, possibly: nescis tu fortasse, apud nos facinus quod natum est novum, Plaut. Mil. 2, 3, 10: dicam me hercule, et contemnar a te fortasse, cum tu, etc., Cic. Rep. 1, 19; 2, 34: in quo (genere) esse videbuntur fortasse angustiae, id. ib. 3, 33: fortasse dices: Quid ergo? id. Div. in Caecil. 12, 40: requiretur fortasse nunc, quemadmodum, etc., id. de Imp. Pomp. 9, 22: quaeret fortassis quispiam, displiceatur mihi, etc., id. Clu. 52, 144: fortasse dixerit quispiam, id. de Sen. 3, 8 (for which: forsitan quispiam dixerit, id. Off. 3, 6, 29): sed haec longiora fortasse fuerunt quam necesse, fuit, id. Fam. 6, 1, 7; cf. id. ib. 7, 3 fin.: sustines enim non parvam exspectationem imitandae industriae nostrae, magnam honorum, nonnullam fortasse nominis, id. Off. 3, 2, 6: poterimus fortasse dicere, id. Or. 5, 19: quod tamen fortasse non nollem, id. Fam. 2, 16, 2; cf.: L. Lucullus, qui tamen aliqua ex parte iis incommodis mederi fortasse potuisset, etc., id. de Imp. Pomp. 9, 26: puerum, inquies, et fortasse fatuum, id. Att. 6, 6, 2; cf.: otioso et loquaci et fortasse docto atque erudito, id. de Or. 1, 22, 102.—With sed: praeclaram illam quidem fortasse, sed a vita hominum abhorrentem, Cic. Rep. 2, 11; cf.: Marso fortasse, sed Romano facillimus, id. Div. 2, 33, 70; 2, 22, 50; id. Tusc. 1, 13, 30.—With nisi (for nisi forte): tu hoc: alius fortasse, quod in animadversione poenaque durior, nisi fortasse utrumque tu, id. ad Brut. 1, 15, 3.—With sed tamen, Plaut. As. 2, 4, 86; Cic. Rep. 2, 33; id. Off. 3, 21, 82; id. Sest. 5, 12.—With verum tamen, Cic. Verr. 1, 12, 35; id. Arch. 11, 28. —With quidem: id nos fortasse non perfecimus, conati quidem saepissime sumus, Cic. Or. 62, 210; so id. Tusc. 2, 17, 41: res enim fortasse verae, certe graves, id. Fin. 4, 3, 7.—
   b In Plaut. and Ter. ellipt., like fors, with a subject-clause: fortasse te illum mirari cocum, Quod venit atque haec attulit, it may be that, perhaps, Plaut. Merc. 4, 4, 42; id. As. 1, 1, 24; id. Ep. 2, 2, 111; id. Poen. 5, 2, 44; id. Truc. 3, 2, 12; Ter. Hec. 3, 1, 33; cf.: sic Plautus: Fortasse ted amare suspicarier. Nam veteres infinitivo modo adjungebant fortasse, Don. Ter. 1, 1; cf. ellipt. use: Q. unum illud mihi videris imitari, orationis genus. M. Velle fortasse; quis enim id potest imitari? Cic. Leg. 2, 7, 17.—
   c Ironically (cf. forte, 2, a. β and Gr. ἴσως): Ch. Prorsum nihil intellego. Sy. Hui, tardus es. Ch. Fortasse, Ter. Heaut. 4, 5, 29: sed ego fortasse vaticinor, et haec omnia meliores habebunt exitus ... eos ego fortasse nunc imitor, Cic. Fam. 2, 16, 6; Plaut. As. 2, 4, 90.—
   d In designating numbers, about (in Cic. usually placed after the numeral): elegit ex multis Isocratis libris triginta fortasse versus Hieronymus, Cic. Or. 56, 190: Q. Pompeius biennio quam nos fortasse major, id. Brut. 68, 240: HS. D. milia fortasse, id. Verr. 2, 3, 50, § 118: fuimus una horas duas fortasse, id. Att. 7, 4, 2: fortasse circiter triennium, Plaut. Mil. 2, 3, 79: mercaris agrum, fortasse trecentis, aut etiam supra, nummorum milibus emptum, Hor. Ep. 2, 2, 164.