αναπνέω
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
Greek Monolingual
(Α ἀναπνέω και επικ. ἀμπνείω και ἀμπνύω
1. εισπνέω και εκπνέω αέρα με τους πνεύμονες, ανασαίνω
2. εισπνέω ή εκπνέω χωριστά
βρίσκομαι στη ζωή, ζω
4. ευχαριστιέμαι με την αναπνοή, αναζωογονούμαι
5. ελαφρώνω από βάρη ή στενοχώριες, ανακουφίζομαι, συνέρχομαι
αρχ.
1. εκπέμπω σαν πνοή, εκβάλλω
2. αναδίνω οσμή
3. (για φωτιά) αναφλέγομαι, ξαναπαίρνω πνοή
κάνω κάποιον να αναπνεύσει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα- + πνέω.
ΠΑΡ. αναπνοή
αρχ.
ἀνάπνευμα, ἀνάπνευσις, ἀνάπνοια, ἀνάπνοος.
