ὁδουρός
Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός· ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί, ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ υἱοῦ τοῦ θεοῦ τοῦ ἀγαπήσαντός με καὶ παραδόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ ἐμοῦ → I've been nailed to the cross with the Anointed One. But I live, no longer as me; it's the Anointed One who lives in me! The life that I'm now living in the flesh, I'm living in the Faith of the son of God, who loved me and gave himself over for my sake. (Galatians 2:20)
English (LSJ)
ὁ or ἡ,
A conductor, conductress, E.Ion1617. II waylayer, highwayman, S.Fr.22, E.Fr.260.
German (Pape)
[Seite 294] (schlechter Accent ὁδοῦρος u. ὅδουρος), den Weg bewachend; ἡ ὁδουρός, ben Weg geleitend, Geleiterinn, Eur. Ion 1617. – Den Weg belauernd, von Straßenräubern, Soph. frg. 23 b. Schol. Pind. P. 2, 62; u. so erkl. Phot. ὁδουροὺς τοὺς ἐν ταῖς ὁδοῖς κακουργοῦντας.
Greek (Liddell-Scott)
ὁδουρός: ὁ ἢ ἡ, ὁδηγός, ὁδηγήτρια, Εὐρ. Ἴων 1617. ΙΙ. λῃστὴς τῶν ὁδῶν (πρβλ. ὁδοσκοπέω), Σοφ. Ἀποσπ. 23˙ πειρατής, Εὐρ. Ἀποσπ. 262. Πρβλ. κηπουρός, οἰκουρός.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui est en sentinelle sur une route;
2 qui est en embuscade sur une route.
Étymologie: ὁδός, οὖρος.
Greek Monolingual
ὁδουρός, ὁ, ἡ (Α)
1. οδηγός
2. ληστής που ενεδρεύει, παραμονεύει στους δρόμους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁδός + -ουρός (< -Foρός < ὁρῶ «βλέπω»), πρβλ. κηπ-ουρός, τεμεν-ουρός].
