ἀνίλεως

English (LSJ)

[ῑ], ων, Att. for ἀνίλαος (not in use),

   A unmerciful, Ep.Jac. 2.13 (s. v.l.), Hdn.Epim.257.

German (Pape)

[Seite 237] unbarmherzig, N. T.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνίλεως: [ῑ], ων, Ἀττ. ἀντὶ τοῦ ἀνίλαος (ἀχρήστου), ἀνηλεής, ἄσπλαγχνος, Ἡρωδιαν. Ἐπιμ. 257· πρβλ. ἀνέλεος. ― Πρβλ. Κόντου Γλωσσ. Παρατ. ἐν λέξει ἀνιλεῶς σ. 72 κἑξ.

French (Bailly abrégé)

ως, ων;
impitoyable.
Étymologie: ἀ, ἵλεως.

Spanish (DGE)

-ων
1 despiadado Hdn.Epim.257.
2 adv. despiadadamente ἐπεὶ οὖν ἔκειτο τὰ ἥπατά μου ἀνίλεως κατὰ τοῦ Ἰωσήφ T.Gad 5.11.

English (Strong)

from Α (as a negative particle) and ἵλεως; inexorable: without mercy.

English (Thayer)

ἀνιλεων, genitive ἀνιλέω (ἵλεως, Attic for ἴλαος), without mercy, merciless: R G). Found nowhere else (except Herodian, epim. 257). Cf. ἀνέλεος.

Greek Monolingual

(I)
ἀνίλεως, -ων
βλ. ανήλεος.———————— (II)
κ. ἀνήλεος, -η, -ο (AM ἀνίλεως, -ων
μσν. και ἀνήλεος, -ον)
ο ανηλεής, ο δίχως έλεος, ο άσπλαχνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αν- στερ. + ιων.-αττ. ίλεως «ευμενής, σπλαχνικός»].

Greek Monotonic

ἀνίλεως: [ῑ], -ων, ανηλεής, άσπλαχνος, σε Καινή Διαθήκη