παροργίζω

Revision as of 09:16, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (3b)

English (LSJ)

fut.

   A -ιῶ LXX De.32.21 :—provoke to anger, Arist.Ath. 34.1, LXX 3 Ki.16.13,33, Ph.1.682, Ep.Eph.6.4.    II Pass., to be or be made angry, Thphr.HP9.16.6, prob. in Str.7.2.1 ; τι πρός τινας v. l. in D.26.17.

German (Pape)

[Seite 527] worüber erzürnen, zum Zorn reizen, N. T – Pass. worüber zürnen, ὅταν ὑμᾶς ἴδῃ παροργισθέντας τι πρός τινας, Dem. 26, 17; Theophr. u. Sp.

French (Bailly abrégé)

irriter.
Étymologie: παρά, ὀργίζω.

English (Strong)

from παρά and ὀργίζω; to anger alongside, i.e. enrage: anger, provoke to wrath.

English (Thayer)

Attic future (cf. Buttmann, 37 (32); WH's Appendix, 163) παροργιῶ; to rouse to wrath, to provoke, exasperate, anger (cf. παρά, IV:3): Demosthenes, p. 805,19; Philo de somn. ii. § 26; the Sept. chiefly for הִכְעִיס.)

Greek Monolingual

ΝΜΑ
εξοργίζω κάποιον, προκαλώ την οργή του.

Greek Monotonic

παροργίζω: μέλ. -ιῶ, προκαλώ σε κάποιον θυμό, σε Καινή Διαθήκη — Παθ., σε Δημ.

Russian (Dvoretsky)

παροργίζω: вызывать гнев, возбуждать (τινὰ ἐπί τινι NT); med. гневаться, сердиться (πρός τινα Dem.).