φιλαθήναιος
ἀλλ’ οὔτε πολλὰ τραύματ’ ἐν στέρνοις λαβὼν θνῄσκει τις, εἰ μὴ τέρμα συντρέχοι βίου, οὔτ’ ἐν στέγῃ τις ἥμενος παρ’ ἑστίᾳ φεύγει τι μᾶλλον τὸν πεπρωμένον μόρον → But a man will not die, even though he has been wounded repeatedly in the chest, should the appointed end of his life not have caught up with him; nor can one who sits beside his hearth at home escape his destined death any the more
English (LSJ)
ον,
A fond of the Athenians, Ar.Ach.142, V. 283 (lyr.), Pl.Ti.21e: Sup., D.19.308.
German (Pape)
[Seite 1274] Freund der Athener; Ar. Ach. 142; Plat. Tim. 21 e; Luc. Dem. enc. 42.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλᾰθήναιος: -ον, ὁ φιλῶν τοὺς Ἀθηναίους, Ἀριστοφ. Ἀχ. 142, Σφ. 283, Πλάτ. Τίμ. 21Ε· καὶ ἐν τῷ ὑπερθ., Δημ. 439. 27· ― φιλαθηναιότης, ητος, ἡ , Γαλην. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 322, 327, 328.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
ami des Athéniens ou d’Athènes.
Étymologie: φίλος, Ἀθηναῖος.
Greek Monolingual
-ον, Α
φίλος τών Αθηναίων («φιλέλλην ἀκούων ἔχαιρεν, ἔτι δὲ μᾱλλον φιλαθήναιος», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + Ἀθηναῖος.
Greek Monotonic
φῐλαθήναιος: -ον, αυτός που αγαπά τους Αθηναίους, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
φιλαθήναιος: любящий Афины или афинян Arph., Plat., Dem., Plut., Luc.
Middle Liddell
φῐλ-αθήναιος, ον,
fond of the Athenians, Ar.
