δροίτη
English (LSJ)
ἡ,
A bathing-tub, bath, A.Ag.1540 (lyr.), Ch.999(985), Eu. 633, Nic.Al.462, Lyc.1108. 2 cradle, Alex.Aet.16. 3 bier, Parth.Fr.44, cf. EM288.4. 4 a dance, Hsch. (The form δρύτη cited from Hermipp. in EM is due to a false derivation from δρῦς.)
German (Pape)
[Seite 667] ἡ, hölzerne Wanne, Badewanne; Aesch. Eum. 603, der es auch für Sarg braucht, Ag. 1521 Ch. 993; Nic. Al. 462; Lycophr. 1108; es findet sich oft δρύτη geschrieben; also wohl von δρῦς.
Greek (Liddell-Scott)
δροίτη: ἡ, ξύλινος λουτήρ, ἐν γένει λουτήρ, πύελος, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1540, Χο. 999, Εὐμ. 633· ὡσαύτως Νίκ. Ἀλ. 462, Λυκόφρ., κτλ. ― Ἡ σημασία «νεκρόθηκη» (σορός), ἣν παρέχουσί τινες τῶν Γραμματικῶν, φαίνεται ὅτι ἔχει τὴν ἀρχὴν αὐτῆς ἐκ τούτων τῶν χωρίων· ὁ δὲ τύπος δρύτη ἐσχηματίσθη διά τινος σχετίσεως πρὸς τὴν λέξιν δρῦς.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 baignoire;
2 cercueil.
Étymologie: DELG cf. skr. drona « auge ».
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
I 1pila, bañera A.A.1540, Eu.633, Nic.Al.462, Lyc.1108.
2 sarcófago c. doble sent. en rel. c. 1, A.Ch.999, Parth.SHell.626.21, cf. 661, dud. en TAM 3.922.8 (Termeso III d.C.).
3 cuna Alex.Aet.17, cf. δοῖτρον.
II δ.· εἶδος ὀρχήσεως Hsch. (cód., pero v. δρομάς).
• Etimología: De *δροϝ-ιτᾱ < *drou̯-, cf. c. otros alarg. ai. dróṇa, angl. tray ‘pilón’, cf. c. disim. δοῖτρον.
Greek Monolingual
δροίτη, η (Α)
1. λουτήρας, ξύλινη μπανιέρα, σκάφη
2. κούνια, λίκνο
3. φέρετρο, νεκροθήκη
4. είδος όρχησης.
Greek Monotonic
δροίτη: ἡ, ξύλινο λουτρό, μπανιέρα, σε Αισχύλ. (άγν. προέλ.).
Russian (Dvoretsky)
δροίτη: ἡ
1) корыто, ванна Aesch.;
2) гроб Aesch.
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: bathtub (A.), also cradle (Alex. Aet.), coffin (Parth.), name of a dance (H.; s. Lawler AmJPh 71, 70ff.). Cf. δοῖτρον πύελον, σκάφην H., from *δροῖτρο?
Derivatives: None.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Unexplained. After Holthausen IF 17, 294 and Lidén 18, 414 from *δροϜ-ιτα (but there is no suffix -ιτα, Fur. 238 n. 45, except a Pre-Greek one). One compares also OE trīg, NEng. tray flat trough, dish from PGm. *trau-i̯a-, IE *drou-i̯o-; both from the word for wood (s. δόρυ, δρῦς); cf. Skt. dró-ṇam trough. The younger form δρύτη has been explained from the pronunciation υ for οι and from association with δρῦς (or Pre-Greek?). See also Wackernagel Unt. 187 n. 1; Lasso de la Vega Emerita 23, 109ff.: to δρύεται. - From δροίτη prob. Lat. dureta wooden bathtub (Schwyzer KZ 62, 199ff.).
