κήδευμα
ὡς μήτε τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων τῷ χρόνῳ ἐξίτηλα γένηται → in order that so the memory of the past may not be blotted out from among men by time
English (LSJ)
ατος, τό,
A connection or alliance by marriage, E.Med.76, Pl.Lg.773b. 2poet. for κηδεστής, one who is so connected, S.OT 85, E.Or.477.
German (Pape)
[Seite 1429] τό, Verwandtschaft durch Heirath, Verschwägerung, Plat. Legg. VI, 773 b, wie Eur. Med. 75, παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων. – Poetisch = κηδεστής; ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα Soph. O. R. 85; Eur. Or. 477.
Greek (Liddell-Scott)
κήδευμα: τό, συγγένεια δι’ ἐπιγαμίας, Λατιν. affinitas, Εὐρ. Μήδ. 76, Πλάτ. Νόμ. 773Β. 2) ποιητ. ἀντὶ τοῦ κηδεστής, ὁ οὕτω πως συγγενεύων, Σοφ. Ο. Τ. 85, Εὐρ. Ὀρ. 477.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 parenté par alliance, par mariage;
2 parent par mariage.
Étymologie: κηδεύω.
Greek Monolingual
κήδευμα, -εύματος, τὸ (Α) κηδεύω
1. συγγένεια εξ αγχιστείας, εξ επιγαμίας («τον δ' ἐναντίως πεφυκότα ἐπὶ τἀναντία χρὴ κηδεύματα πορεύεσθαι», Πλάτ.)
2. (ποιητ.) κηδεστής («ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα, παῑ Μενοικέως», Σοφ.).
Greek Monotonic
κήδευμα: -ατος, τό,
1. συγγένεια από γάμο ή συμπεθέρεμα, Λατ. offinitas, σε Ευρ.
2. ποιητ. αντί κηδεστής, κάποιος που συνδέεται με αυτό τον τρόπο, σε Σοφ., Ευρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κήδευμα -ατος, τό [κηδεύω] aanverwantschap;; παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων oude aanverwantschap wijkt voor nieuwe Eur. Med. 76; poët. concr.: ἄναξ, ἐμὸν κήδευμα heer, zwager van mij Soph. OT 85.
Russian (Dvoretsky)
κήδευμα: ατος τό
1) родственная связь (по жене), свойство: παλαιὰ καινῶν λείπεται κηδευμάτων Eur. старые родственные связи уступают место новым;
2) свойственник, родня (ὦ χαῖρε Μενέλεως, κ. ἐμόν Eur.).
Middle Liddell
κήδευμα, ατος, τό,
1. connection or alliance by marriage, Lat. affinitas, Eur.
2. poet. for κηδεστής, one who is so connected, Soph., Eur.
