ἄτεχνος
Κέρδος πονηρὸν ζημίαν ἀεὶ φέρει → Quaestus iniquos damna consequi solent → Unehrlicher Gewinn trägt immer Strafe ein
English (LSJ)
ον,
A without art, unskilful, Pl.Plt.274c; esp. ignorant of the rules or principles of art, opp. ἔντεχνος or τεχνίτης, unskilled, unprofessional, of persons, Id.Sph.219a, Gal.6.134, S.E. P.3.262; having no trade or profession, PFlor.4.14 (iv A.D.); unsystematic, διδασκαλία Anon.in SE67.31; of pursuits, ἄ. τριβή Pl. Phdr.260e, cf. 262c, Lg.938a; πίστεις ἄ. proofs not invented by the orator, Arist.Rh.1355b35, 1375a22; ἀποδείξεις Ph.1.355; αἰσχρὸν καὶ ἄ. not workmanlike, Hp.Fract.30; πῦρ uncreative, opp. τεχνικόν, Zeno Stoic.1.34; φαντασία ib.2.24.
German (Pape)
[Seite 385] (τέχνη), ohne Kunst, a) kunstlos, einfach, argumentatio, Cic. Top. 4, 24; πίστεις Arist. rhet. 1, 2, den ἔντεχνοι entggstzt, die nicht der Redner angiebt, sondern äußere, schon vorhandene. – b) kunstwidrig, Ggstz ἔντεχνος, τριβή Plat. Phaedr. 260 e; unerfahren in der Kunst, Ggstz τεχνίτης Soph. 219 a; ἀτεχνότεροι καὶ ἀμαθέστεροι Legg. III, 679 d.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sans art :
I. en parl. de pers. inhabile, inexpérimenté;
II. en parl. de choses :
1 sans art, grossier;
2 non travaillé, naturel, simple : πίστεις ἄτεχνοι preuves naturelles, tirées du sujet.
Étymologie: ἀ, τέχνη.
Spanish (DGE)
-ον
I de actividades y resultados
1 desmañado, no profesional, falto de oficio
a) de operaciones quirúrgicas αἰσχρὸν καὶ ἄτεχνον Hp.Fract.30, cf. Art.11;
b) de otros procesos y prácticas no sujeto a arte u oficio de la actividad guerrera εἴτε ἄτεχνον εἴτε ἔντεχνον ἐροῦμεν Pl.Plt.304e, cf. Tht.150a, πρᾶξις Arist.EE 1220b26, φαντασίαι Chrysipp.Stoic.2.24
•esp. de discursos y retórica carente de recursos retóricos λόγων τέχνη ... γελοία ... καὶ ἄτεχνος Pl.Phdr.262c, e;
c) no dependiente del arte retórico πίστεις pruebas no basadas en recursos retóricos p.ej. testimonios, Arist.Rh.1355b35, Numen.26.89, Rh.4.95.11, cf. Arist.Rh.1416b19, Lucil.186, Ph.1.355, γραφαί Ael.VH 2.2
•subst. τὰ ἄτεχνα malas prácticas médicas ἄτεχνα πέπονθεν ὑπὸ τῶν ... ἰατρῶν Pl.Plt.296c
•neutr. como adv. con sencillez ἐφίλησεν Longus 1.17.1.
2 que no depende de un conjunto de conocimientos sistemáticos, asistemático τριβή Pl.Phdr.260e, μεθόδου ἀτέχνου δεικτικόν Hp.Decent.4, cf. Pl.Lg.938a, διδασκαλία Arist.SE 184a1, Anon.in SE 67.31.
3 no operativo, no productivo δύο γὰρ γένη πυρός, τὸ μὲν ἄτεχνον καὶ μετάβαλλον εἰς ἑαυτὸ τὴν τροφήν, τὸ δὲ τεχνικόν, αὐξητικόν τε καὶ τηρητικόν, οἷον ἐν τοῖς φυτοῖς ἐστι καὶ ζῴοις Zeno Stoic.1.34.
II de pers.
1 carente de arte y oficio, ignorante de la técnica ἀμήχανοι καὶ ἄτεχνοι κατὰ τοὺς πρώτους ἦσαν χρόνους (los hombres) al principio estaban faltos de industria y de toda técnica Pl.Plt.274c
•no conocedor de un arte, oficio o técnica, no profesional del pescador πότερον ὡς τεχνίτην αὐτὸν ἤ τινα ἄτεχνον θήσομεν; Pl.Sph.219a, de otros artes y oficios, Gal.6.134, Luc.ITr.48, S.E.P.3.262, ἰατρός Babr.75.1
•sin profesión conocida, PMich.579.10 (II d.C.), PFlor.4.14 (III d.C.).
2 esp. subst. (ὁ) ἄ. el ignorante de las normas del arte u oficio, el no profesional de un médico no facultado Hp.de Arte 1, de rétores, Phld.Rh.2.2.47Aur.
•gener. no artesano ἄλλως γοῦν θεωρεῖται ὑπὸ τεχνίτου εἰκὼν καὶ ἄλλως ὑπὸ ἀτέχνου en forma muy diferente es contemplada una imagen por el artesano que por el que no lo es Chrysipp.Stoic.2.24
•del proletario ἡ μὲν τῶν βαναύσων τεχνιτῶν, ἡ δὲ τῶν ἀτέχνων καὶ τῷ σώματι μόνῳ χρησίμων (hay dos clases de trabajo asalariado) el de los artesanos cualificados y el de los no cualificados técnicamente que sólo son útiles por la fuerza de su cuerpo Arist.Pol.1258b26
•neutr. subst. τὸ ἄ. falta de pericia τοῦ κυβερνῶντος Hld.5.27.4.
III adv. -ως
1 con ignorancia del arte o técnica θεράσειν X.Mem.3.11.7, de algunos de los que practican el arte de la refutación, Arist.SE 172a34, cf. Demetr.Eloc.68.
2 sin seguir un arte de la cocina por oposición a la medicina, Pl.Grg.501a.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἄτεχνος, -ον) τέχνη
Ι. 1. αυτός που δεν έχει τα χαρακτηριστικά του έντεχνου, άκομψος, απλοϊκός
2. (για πράγμα) κακοφτιαγμένος
3. (για πρόσ.) αδέξιος, ανεπιτήδειος
II. επίρρ. ατέχνως
αμελέτητα πρόχειρα
αρχ.-μσν.
το ουδ. ως ουσ. τo ἄτεχνον
η ανεπιτηδειότητα
αρχ.
(για πρόσωπα) αυτός που αγνοεί τους κανόνες ή τις αρχές της τέχνης, που δεν έχει τεχνική μόρφωση, εμπειρικός.
Greek Monotonic
ἄτεχνος: -ον (τέχνη), αυτός που δεν περικλείει τέχνη, απαίδευτος στους κανόνες της τέχνης, ανεπίδεκτος, εμπειρικός, σε Πλάτ.
Russian (Dvoretsky)
ἄτεχνος:
1) неумелый, неискусный (ἀσθενεῖς ἄνθρωποι Plat.; ἄμουσος καὶ ἄ. Plut.);
2) невежественный, неученый (θεαταί Plut.);
3) неискусно сделанный, грубый (τριβή Plat.);
4) безыскусственный, простой (πίστεις Arst.).
Middle Liddell
τέχνη
without art, ignorant of the rules of art, unskilled, empirical, Plat.