τρύγη

From LSJ
Revision as of 13:35, 31 December 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")

καὶ οὐκ ἐκδικᾶταί σου ἡ χείρ, καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· ἐγώ εἰμι κύριος. Τὸν νόμον μου φυλάξεσθε → Let your hand not seek vengeance; do not show wrath toward the children of your people; love your neighbor as yourself. I am the Lord! Keep my Torah! (Leviticus 19:18f. LXX)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τρύγη Medium diacritics: τρύγη Low diacritics: τρύγη Capitals: ΤΡΥΓΗ
Transliteration A: trýgē Transliteration B: trygē Transliteration C: trygi Beta Code: tru/gh

English (LSJ)

[ῠ], ἡ, I grain-crop, corn, οὐδὲ τρύγην οἴσεις h.Ap.55, cf. Theognost.Can.24, EM167.24, al., Eust.1003.59. 2 vintage, AP 11.203, Ath.2.40b, PRyl.157.18 (ii A. D.), etc.; τ. ἀμπέλων Hierocl. p.63 A.; οἱ ἐπὶ τρύγῃ grape-gatherers, Hsch. s.v. σταφυλοδρόμοι; cf. τρυγητήρ. II dryness, Nic.Th.368.

German (Pape)

[Seite 1155] ἡ, 1) alle Früchte, die im Herbste reif gelesen, eingeerntet werden, Feld- u. Baumfrüchte, Getreide, Obst, Wein u. dgl., H. h. Apoll. 35; Ernte, Weinlese, τρύγας πάσας ἐξεφόρησε, vom Wein, Gaetul. 8 (XI, 409), u. a. Sp. – 2) Trockenheit, Dürre, Nic. Th. 367.

Greek (Liddell-Scott)

τρύγη: [ῠ], ἡ, ὥριμος καρπός, δηλ. 1) γεννημάτων εἰσοδεία, σῖτος, κλπ., οὐδὲ τρύγην οἴσεις Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἀπόλλ. 55, πρβλ. Θεογνώστου Κανόν. σ. 24, Εὐστ. 1003. 59· «τρύγη· ὁ πυρός, καὶ ἡ κριθή, καὶ πᾶς ἄλλος καρπός, καὶ ποιὰ βοτάνη» Ἡσύχ. 2) τρυγητός, συγκομιδὴ τῶν σταφυλῶν, Ἀνθ. Π. 11. 203, Ἀθήν. 40Β, κλπ.· τρ. ἀμπέλων Ἱεροκλ. παρὰ Στοβ. 491. 31· οἱ ἐπὶ τρύγῃ, οἱ τρυγῶντες, Ἡσύχ. ἐν λέξ. σταφυλοδρόμοι, πρβλ. τρυγητήρ. ΙΙ. ξηρασία, Νικ. Θηρ. 368. (Ἴσως ἐκ τοῦ ῥήματ. τρύγω, ἐπειδὴἔννοια τοῦ ὡρίμου περιέχει τὴν τῆς ξηρότητος· πρβλ. τρύγω).

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
récolte.
Étymologie: DELG τρυγάω.

Greek Monolingual

η, ΜΑ, και κατά τον Ησύχ. ὀτρύγη Α
(ιδίως για τα σιτηρά) συγκομιζόμενος καρπός
αρχ.
1. η συγκομιδή καρπών
2. (ειδικά) η συγκομιδή τών σταφυλιών, ο τρύγος
2. έλλειψη νερού, ξηρασία
3. (στον τ. ὀτρύγη) (κατά τον Ησύχ.) «χόρτος, καλάμη»
4. φρ. «οἱ ἐπὶ τρύγῃ» — αυτοί που κάνουν τη συγκομιδή τών καρπών.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται, κατά την πιθανότερη άποψη, για υποχωρητ. παρ. του ρ. τρυγῶ. Ο τ. ὀτρύγη που παραδίδει ο Ησύχ. είναι δυσερμήνευτος και πιθ. εσφ. (για τη σημ. βλ. και λ. τρυγώ)].

Greek Monotonic

τρύγη: [ῠ], ἡ,
1. ώριμος καρπός, συγκομιδή δημητριακών, σιτάρι, οὐδὲ τρύγην οἴσεις, σε Ομηρ. Ύμν.
2. συγκομιδή σταφυλιών, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

τρύγη: (ῠ) ἡ
1) поспевшие плоды, урожай HH;
2) сбор винограда Anth.

Middle Liddell

τρύ˘γη, ἡ,
1. ripe fruit, a grain-crop, corn, οὐδὲ τρύγην οἴσεις Hhymn.
2. the vintage, Anth.