λαιός

From LSJ
Revision as of 14:15, 23 August 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")

τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόνwhat is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λαιός Medium diacritics: λαιός Low diacritics: λαιός Capitals: ΛΑΙΟΣ
Transliteration A: laiós Transliteration B: laios Transliteration C: laios Beta Code: laio/s

English (LSJ)

(A), ὁ, a kind of thrush, prob. the A blue thrush, Petrocichla cyanus, Arist.HA617a15, Ant.Lib.19.3.
λαιός (B), ά, όν, A left, λαιᾷ μὲν ἴτυν προβάλεσθε (sc. χειρί) Tyrt.15.3; λαιᾶς χειρός on the left hand, A.Pr.714; πρὸς λαιᾷ χερί E.HF159; λαιοῖσι on the left, Parm.17; ἐπὶ λαιὰ κεκλιμένον Arat.160, cf. Heliod. ap.Stob.4.36.8; οἱ τὸ λ. ἔχοντες (sc. μέρος) D.S.13.99; ἐς λαιὰν ἐσιόντων χῆρα (Dor.) IG14.1721.3; τῇ λαιᾷ τοῦ δεξιοῦ λαβόμενος κέρως Philostr.Jun.Im.4. (Poet., but not in Hom., who uses ἀριστερός: also in later Prose, τὰ διδόμενα τῇ δεξιᾷ δέχεσθαι τῇ λαιᾷ χειρί Prov. ap.Plb.38.10.9, cf. Jul.Or.2.57d, etc.) (Orig. λαιϝός, cf. Lat.laevus, Slav. lèvǔ: in Hsch. we have λαίβα, i.e. λαίϝα, = ἀσπίς, because borne on the left arm; cf. λαῖφα, λαῖτα, λαφός.)

German (Pape)

[Seite 7] laevus, links, λαιᾶς δὲ χειρός, linker Hand, Aesch. Prom. 716; λαιᾷ χερί, Eur. Herc. Fur. 159; κέρας, Suppl. 705; sp. D. In Prosa erst bei Sp., wie Hdn. 4, 2, 5. Vgl. ἀριστερός u. εὐώνυμος.

Greek (Liddell-Scott)

λαιός: ὁ, εἶδος κίχλης, ἴσως ἡ Turdus torquatus, Ἀριστ. π. Ζ. Ἱστ. 9. 19, Ἀντ. Λιβερ. 19.

French (Bailly abrégé)

1ά, όν :
gauche, situé à gauche.
Étymologie: p. λαιϜός, cf. lat. laevus.
2οῦ (ὁ) :
grive oiseau, ou sorte de merle vivant dans les pierres.
Étymologie: λᾶας.

Greek Monolingual

(I)
λαιός, ὁ (Α)
το πουλί πετροκότσυφας («τούτων ὅμοιος τῷ μέλανι κοττύφῳ ἐστὶ λαιός», Αριστοτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται πιθ. με τη λ. λᾶας «λίθος», πρβλ. πετρο-κόσσυφος.
(II)
λαιός, -ά, -όν (Α)
αριστερός, ζερβός («τὰ. διδόμενα τῇ δεξιᾷ δέχεσθαι τῇ λαιᾷ χειρί» — όσα δίνεις με το δεξί να τά παίρνεις με το αριστερό χέρι, Πολ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. lai-fos ανάγεται στην ΙΕ ρίζα lai-wo- «αριστερός» και συνδέεται με λατ. laevus «αριστερός», αρχ. σλαβ. lě, ρωσ. levyj].

Greek Monotonic

λαιός: -ά, -όν, Λατ. laevus, αριστερός, λαῖας χειρός, στο αριστερό χέρι, σε Αισχύλ.· πρὸς λαιᾷ χερί, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

λαιός: (= ἀριστερὁς и εὐώνυμος) левый (χείρ Aesch.; κερας Eur.).
I ὁ Arst. v. l. = λάϊος.

Frisk Etymological English

1.
Grammatical information: adj.
Meaning: left, ἡ λαιά the left (hand) (Tyrt., A.);
Derivatives: Diminut. (context unknown) λαίδιον ἀριστερόν, εὑώνυμον H.
Origin: IE [Indo-European] [652] *leh₂iu̯o- left
Etymology: Old word for left, identical with Lat. laevus, Slav., e. g. OCS lěvъ, Russ. lévyj; IE. *lai̯u̯os = *leh₂i-uo-?; on the phonetics Schwyzer 266 a. 314, on the u̯o-suffix ibd. 472 and Chantraine Form. 122f. Substantivized is λαίβα (= λαίϜα) ἀσπίς, πέλτη H.; prop. "what is worn in the left"(?). Here also Illyr. PN Laevicus, Levo (Krahe Spr. d. Illyr. 1, 55). - Hypothesis on a basic meaning crooked and further suggestions for connections, all quite hypothetic or arbitrary, in WP. 2, 378 f., W.-Hofmann s. laevus; also Huisman KZ 71, 104 (to λαιμός, λαῖτμα; IE. *lei- towards below, askew, but this is phonetically impossible). On spread and use of λαιός, σκαιός, ἀριστερός Chantraine Μνήμης χάριν 1, 61 ff. - Fur. 339 compares λαφός ὁ ἀριστερᾳ̃ χειρὶ χρώμενος Η.; but Lat. laevus can hardly be separated from the word.
2.
Grammatical information: m.
Meaning: a kind of thrush, `Petrocichla (cyanus, saxatilis).
Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]
Etymology: Perh. from λᾶας stone, cf. NGr. πετρο-κόσσυφος thrush; see Thompson Birds s. v. -

Middle Liddell

λαιός, ή, όν
Lat. laevus, left, λαιᾶς χειρός on the left hand, Aesch.; πρὸς λαιᾷ χερί Eur.

Frisk Etymology German

λαιός: 1.
{laiós}
Forms: ἡ λαιά die Linke (poet. seit Tyrt., A., sp. Prosa);
Meaning: link,
Derivative: Deminutivum (aus unbekanntem Zusammenhang) λαίδιον· ἀριστερόν, εὐώνυμον H.
Etymology : Altes Wort für link, mit lat. laevus, slav., z. B. aksl. levъ, russ. lévyj identisch; idg. *lai̯u̯os; zum Lautlichen Schwyzer 266 u. 314, zum u̯o- Suffix ebd. 472 und Chantraine Form. 122f. Eine Substantivierung ist λαίβα (= λαίϝα)· ἀσπίς, πέλτη H.; eig. "die in der Linken getragene". Hierher noch illyr. PN wie Laevicus, Levo (Krahe Spr. d. Illyr. 1, 55). — Vermutungen über eine Grundbedeutung gekrümmt und weitere Anknüpfungsversuche, alle ganz hypothetisch oder willkürlich, bei WP. 2, 378 f., W.-Hofmann s. laevus; dazu noch Huisman KZ 71, 104 (zu λαιμός, λαῖτμα; idg. lei- nach unten, schief). Über Verbreitung und Gebrauch von λαιός, σκαιός, ἀριστερός Chantraine Μνήμης χάριν 1, 61 ff.
Page 2,73
2.
{laiós}
Grammar: m.
Meaning: N. einer Drosselart, ‘Petrocichla (cyanus, saxatilis)’.
Etymology : Wohl von λᾶας Stein, vgl. ngr. πετροκόσσυφος Drossel; dazu Thompson Birds s. v.
Page 2,74